Hjalmar Johannes Runeberg

Hjalmar Johannes RUNEBERG (pseŭdonimo: Nino; naskiĝis la 27-an de majo 1874 en Romo (Italio); mortis la 15-an de februaro 1934 en Helsinko) estis svedlingva finnlandano, poeto, literaturisto, d-ro fil. Li estas nepo de Johan Ludvig Runeberg, la nacia poeto de Finnlando. Nino Runeberg verkis pri literaturo kaj folkloro, poezion originalan kaj tradukan en sveda lingvo.

Hjalmar Johannes Runeberg
Persona informo
Naskonomo	Hjalmar Johannes Runeberg
Naskiĝo	27-an de majo 1874 (1874-05-27) en Romo
Morto	15-an de februaro 1934 (1934-02-15) (59-jaraĝa) en Helsinko
Lingvoj	Esperanto
Ŝtataneco	Finnlando • Svedio
Familio
Patro	Walter Runeberg
Infanoj	Fred Runeberg • Arne Runeberg • Heidi Parland
Okupo
Okupo	esperantisto • tradukisto

Mimmi kaj Nino Runeberg (1901).

Runeberg esperantistiĝis en 1901 per Théophile Cart en Parizo kaj partoprenis la 1-an Universalan Kongreson en Bulonjo (1905), kie li estis nomumita de Zamenhof membro de la unua (ĝis 1906 ankoraŭ provizora) Lingva Komitato (LK). Li estis fondinto kaj multjara prezidanto de la Esperanto-Societo „La Polusstelo“ en Helsinko kaj la unua prezidanto de Esperanto-Asocio de Finnlando (EAF). Li gvidis kursojn por blinduloj en 1907 aŭ 1908 kaj en la Universitato de Helsinko dum pluraj jaroj.

Esperanto-Asocio en Finnlando en 1984 fondis subtenan societon kun lia nomo: Societo Nino Runeberg. La membrokotizo, duoblo de individua membro de EAF, subtenas la agadon de Esperanto-Asocio de Finnlando.

Tradukoj

• Henrik Hertz: Jolanta, la filino de l' reĝo René. Lirika dramo en unu akto. Helsingfors: Ilarejo Esperantista, 1908. 102 paĝoj.

	„ Vendata por la profito de la propagando inter Finnlandaj blinduloj. Plej ĉarma teatraĵeto; kies merito celte nenion perdis per la tre flua, simpla, facile komprenebla traduko ritma en Esperanto. Ni plej kore gratulas la tradukinton pro la liverita laboro, kiu aldonas veran perlon al la unuaranga verkaro Esperanta. ” — Belga Esperantisto n079-080 (sep-okt 1921)

• Tri legendoj. Helsingforso: Ilarejo Esperantista, 1909. 12 paĝoj.
• Cicerono: Sonĝo de Scipio. (Somnium Scipionis.)
  • Helsingforso: Ilarejo Esperantista, 1910. 22 paĝoj.
  • Breda: VoKo, 1994. 24 paĝoj.

Literaturo

• Osmo Buller: Memore pri Nino Runeberg. En: Esperanta Finnlando 1984, numero 5–6, paĝoj 23–25.