Johann Deutschmann
Johann Deutschmann (1625-1706) estis germana filozofo, luterana teologo kaj universitata profesoro en la Universitato de Wittenberg.
| Johann Deutschmann (1625-1706) | ||
|---|---|---|
 Bildo de Johann Deutschmann.
| ||
| Persona informo | ||
| Johann Deutschmann | ||
| Naskiĝo | 10-a de aŭgusto 1625 en Jüterbog Germana regno | |
| Morto | 12-a de aŭgusto 1706 en Wittenberg Germana regno | |
| Religio | luteranismo vd | |
| Lingvoj | germana vd | |
| Ŝtataneco | Germanio vd | |
| Alma mater | Universitato de Wittenberg | |
| Profesio | ||
| Okupo | teologo • universitata instruisto • filozofo vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Biografio redakti
.jpeg)
Johann Deutschmann estis filo de la kortega asistanto Jeremias Deutschmann (m. 1655) kaj lia edzino Anna (naskita Langen). Li unue frekventis la urban lernejon en sia hejmurbo.
En 1639 li translokiĝis al la tiam konata bazlernejo en Halle (Saale), daŭrigis siajn studojn en 1641, en Wittenberg, kaj enskribiĝis en la Universitato de Wittenberg la 21-an de junio, 1645, kie li komence dediĉis sin al filozofiaj studoj.
Akirinte la filozofian magistron en Pasko 1649, li fariĝis adjunkto ĉe la filozofia fakultato la 18-an de oktobro, 1653 kaj faris filozofiajn kaj teologiajn prelegojn.
Dum ĉi tiu tempo li prepariĝis por la akademia vojaĝo, kiu kondukus lin ekde la printempo 1655 tra la universitataj centroj kaj bibliotekoj de Germanio, Nederlando, Danio kaj Belgio.
Reveninte al Wittenberg, en 1656, li akiris sian licencadon pri teologio en 1657, faris pliajn prelegojn kaj estis nomumita asociita lektoro en la teologia fakultato en 1657.
Doktoriĝinte pri teologio en 1658, post la morto de Andreas Kunad (1602-1662), en 1662, li estis promociita kiel titulara teologia profesoro kaj transprenis la elektistajn stipendiojn.
En 1681, post la morto de Johannes Meisner (1615-1681), li estis promociita al la tria profesoreco en la teologia fakultato, kaj post la morto de Johann Andreas Quenstedt (1617-1688), li fariĝis la plej alta profesoro en la teologia fakultato.
Kiel la plej aĝa de la teologia fakultato, li transprenis la postenon de preposto en la preĝejo de la kastelo de Wittenberg. Plurfoje elektita dekano de la teologia fakultato, li ekoficis kiel rektoro de la universitato sep fojojn (en la vintra semestro 1670, 1676, 1682, 1688, 1692, 1698 kaj 1704).
Verkaro redakti
- Dissertatio theologica de libris symbolicis, contra hodiernos novatores, 1696
- Disputationem theologicam De extremo iudicio, 1676
- Heautoplanian pseudo-Christianorum, 1691
- Examen publicae Reformatorum mataeologias, 1664
- Paradisus evangelicus: hoc est harmonia dominicalium evangeliorum ..., 1671
- Decanus theologicae facultatis in academia electorali Wittebergensi, 1689
- Disputationem de hereditate fidelium, 1703
- Disp. theologica prima de festo Michaele Primo ..., 1700
- Disputatio philologico-theologica ex prima evangelii concione, 1672
- Mosen theologorum nostri seculi, hoc est theologum summum, 1663
- Dissertatio theologica De peccato in Spiritum Sanctum, 1675
- Archontologiam theologiae biblicam, ex commat. 12. cap. V. Hebr, 1686
- Dissertatio theologica De Luthero, angelo illo apocalyptico, 1683
- Disputatio publica De mysterio praedestinationis, 1666
- Mosen Theologorum ... hoc est Johannem Hulsemannum ... Sermone parentali celebravit, 1663
- Exercitatio theologica De magistratu politico ceu ordine vere divino eiusque potestate..., 1700
- Disquisitio theologica De recriminandi more, qui dicitur alias retorsio, 1676
- Sēder benê Noaḥ Šēm Ḥām Yāfēt sive ordo filiorum Noachi, Sem, Cham, Japhet, 1680
- Dissertationem theologicam De conscientia bona et mala, prouti in loco classico Rom. II, 15. describitur, Balthasar Bruhn, 1685
- Confictam gratiae convertentis irresistibilitatem, 1692
- Portam clausam soli Iehovae perviam, 1693
- Adamus primus et catholicus theologus vereque paradisiacus et Lutheranus..., 1689
Literaturo redakti
Vidu ankaŭ redakti
- Georg Calixt (1586-1656)
- Andreas Kunad (1602-1662)
- Abraham Calov (1612-1686)
- Johannes Meisner (1615-1681)
- Johann Andreas Quenstedt (1617-1688)
- Friedrich Ulrich Calixt (1622-1701)
- Philipp Jacob Spener (1635-1705)
- Jacob Wächtler (1638-1702)
- Michael Walther la Juna (1638-1692)
- Johannes Olearius (1639-1713)
- August Pfeiffer (1640-1698)
- Christian Donati (1640-1694)
- Juraj Láni (1646-1701)
- Johann Friedrich Mayer (1650-1712)
- Christian Vater (1651-1732)
- Michael Heinrich Krause (1651-1729)
- Marcus Fronius (1659-1713)
- Ernst Heinrich Wackenroder (1660-1734)
- Georg Pasch (1661-1707)
- Johann Christian Adami (1662-1715)
- Wenzel Niederwerfer (1667-1732)
- Gottlieb Wernsdorf la Maljuna (1668-1729)
- Martin Chladni (1669-1725)
- Urban Gottfried Siber (1669-1741)
- Heinrich Pipping (1670-1722)
- Albrecht Meno Verpoorten (1672-1752)
- Georg Haner (1672-1740)
- Georg Sigismund Green la Maljuna (1673-1734)
- Valentin Ernst Löscher (1673-1749)
- Christian Gottlieb Schwarz (1675-1751)
- Michael Heinrich Reinhard (1676-1732)
- Johann Gerhard Pagendarm (1681-1754)
- Johann Wilhelm Jahn (1681-1725)
- Heinrich August Schumacher (1683-1760)
- Abraham Vater (1684-1751)
- Augustin Friedrich Walther (1688-1746)
- Johann Christoph Meurer (1688-1740)
- Christian Gottlieb Jöcher (1694-1758)
- Michael Ranft (1700-1774)
- Johann Heinrich Zedler (1706-1751)
- Johann Samuel Ersch (1766-1828)
- Johann Gottfried Gruber (1774-1851)
- Julius August Wagenmann (1823-1890)
- Paul Tschackert (1848-1911)
- Walter Friedensburg (1855-1938)
- Hermann Mulert (1879-1950)