Longbeka tringo
La Longbeka tringo aŭ Longbeka galinaga tringo, Limnodromus scolopaceus, estas mezgranda vadbirdo de la familio de Skolopedoj kaj ordo de Ĥaradrioformaj.
 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
  | ||||||||||||||
| Biologia klasado | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Limnodromus scolopaceus (Say, 1823) | ||||||||||||||
| Konserva statuso | ||||||||||||||
 | ||||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||||
Aspekto redakti
Plenkreskuloj estas mezgrandaj birdoj -24 ĝis 30 cm longaj, pezo de 90 ĝis 135 gr kaj enverguro de 42 ĝis 51 cm-; ili havas verdflavecajn longajn krurojn kaj longan rektan malhelan bekon. La korpo estas malhelbruna supre kaj ruĝeca sube kun blanka gorĝo, punktita brusto kaj striitaj flankoj. La vosto havas nigroblankan striitan bildon kaj estas mallonga, tiele la kruroj videblas dumfluge. La vintra plumaro estas ĝenerale griza. La kapo montras malhelan strion traokulan, supre alian helan kaj supre malhelan kronon. Inoj estas pli grandaj.
Disvastiĝo redakti
Ties reprodukta medio estas humida tundro en malproksima nordo de Norda Ameriko -Alasko kaj nordokcidenta Kanado- kaj orienta Siberio. Ili preferas herbejojn kaj junkejojn, marĉojn kaj lagobordojn.
Tiuj birdoj migras al suda Usono kaj pli suden ĝis Meksiko kaj Centra Ameriko. Migras unue inoj, poste maskloj kaj fine junuloj. La birdo estas rara sed regula vizitanto en Eŭropo, ekzemple en Britio, kie kelkaj ekzempleroj ĉeestas foje longe. Fine de 20a jarcento oni supozas, ke estas ĉirkaŭ duonmiliono da ekzempleroj.
Kutimoj redakti
La Longbeka tringo manĝas per tuŝoprobado en neprofunda akvo aŭ malsekega koto. Ili manĝas ĉefe insektojn, moluskojn, krustulojn kaj marajn vermojn, sed ankaŭ manĝas iome da planta materialo.
La voĉo estas ia “kiik”.
La Longbeka tringo estas vidata proksime de fluanta akvo plie ol la Mallongbeka tringo aŭ Mallongbeka galinaga tringo, Limnodromus griseus.
Reproduktado redakti
Ili estas monogamoj kaj nestumas surplanke, plej ofte proksime de akvo kie la fundo de la nesto mem restas malseka. La ino demetas 4 brunajn ovojn kiuj estos kovataj dum 3 semajnoj de ambaŭ gepatroj. La idoj elnestiĝas kaj ekmanĝas 1 tagon post eloviĝo. Ambaŭ gepatroj zorgas sed la ino forlasas la neston tuje. La idoj ekflugas antaŭ unu monato.
Referencoj redakti
- BirdLife International (2004). Limnodromus scolopaceus. Internacia Ruĝa Listo de Endanĝeritaj Specioj, eldono de 2006. IUCN 2006. Elŝutita 11 May 2006.
Eksteraj ligiloj redakti
- Longbeka tringo aŭ Longbeka galinaga tringo, Limnodromus scolopaceus - USGS Patŭent Birdo Identigilejo
- Informo pri Longbeka tringo aŭ Longbeka galinaga tringo, Limnodromus scolopaceus - Laboratorio Cornell pri Ornitologio
- Informaro kaj fotoj de Longbeka tringo aŭ Longbeka galinaga tringo, Limnodromus scolopaceus - Birdoj kaj Birdumo ĉe Suda Dakoto