Terkonusa burgo (en la fanca motte castrale kaj en la germana Motte) estas malnovtipa burgo, konstruita grandparte el ligno. Ĝia ĉefa karakterizaĵo estas artefarita monteto el tero sur kiu staras tureca konstruaĵo. Ĝi estis la antaŭaĵo de la veraj burgoj.

frua provo de rekonstruo de tiu malnova fortikaĵo de A. de Caumont, 19a jarcento

Konstruo kaj Formoj redakti

 
kernburgo kaj antaŭburgo, rekonstruo de la la Tusque de Viollet-le-Duc (19a jarcento)

La tekonusa burgo konsistas ĝenerale el du partoj: la kernburgoalta burgo kaj unu aŭ pluraj antaŭburgoj.[1] Ambaŭ partoj havas proprajn fosaĵojn kaj remparojnpalisadojn.

Terkonusa burgo ofte estas malaltaĵburgo, sed ekzistas ankaŭ altaĵburgoj de tiu tipo de burgo. Ĉi tie la trairo al turburgo estas kontinua.

Kernburgo redakti

 
kernburgo de la terkonusa burgo Lütjenburg: termonteto, ligna turo kaj ponto (rekonstruo)
 
Bachritterburg Kanzach, loĝturo sur malalta burgo, ekonomiaj domoj kaj antaŭburgo (rekonstruo)

La kernburgo (alta burgo) konsistas el artefarita termonteto (nomata turmonteto aŭ burgmonteto) kaj el la konstruaĵoj sur la monteto.

 
videbla ŝutaĵo ĉe terkonusa burgmoneto en Hungario

Turo aŭ Ĉefa Domo redakti

 
rekonstruita ligna turo de la tekonusa burgo Saint Sylvain, Francio
 
en la malfrua mezepoko la malalta nobelaro ofte havis loĝturoj laŭ la tipo de la kasteleto Topplerschlösschen

Historio redakti

 
terkonusa burgo sur la tapiŝo de Bayeux (burgo Dinan)

 

Germanio redakti

Nederlando redakti

Svislando redakti

Herrain en Schupfart estas unu el malmultaj en Svislando, kaj la sola konata en kantono Aargau.

Britio redakti

Irlando redakti

Francio redakti

Monumentprotekto redakti

 
turmonteto Darze (Mecklenburgo), endanĝerigita al erozio pro forta pripaŝtado per ŝafoj

Literaturo redakti

  • Horst Wolfgang Böhme (Hrsg.): Burgen der Salierzeit, 2 Bände; Hrsg. vom RGZM Mainz, Sigmaringen 1991.
  • Horst Wolfgang Böhme: Der Hochmittelalterliche Burgenbau. Burgen vom 10. bis Mitte des 12. Jahrhunderts. In: Deutsche Burgenvereinigung (Hrsg.): Burgen in Mitteleuropa. Ein Handbuch, 2 Bände; Stuttgart 1999, Band 1, S. 54–77.
  • Hermann Hinz: Motte und Donjon. Zur Frühgeschichte der mittelalterlichen Adelsburg. In: Zeitschrift für Archäologie des Mittelalters, Beiheft 1, Köln 1981; ISBN 3-7927-0433-1
  • Adolf Herrnbrodt: Der Husterknupp: eine niederrheinische Burganlage des frühen Mittelalters. Köln 1958.
  • Michael Müller-Wille: Mittelalterliche Burghügel (Motten) im nördlichen Rheinland. Köln 1966.
  • Hans P. Schad’n: Die Hausberge und verwandten Wehranlagen in Niederösterreich. In: Prähistorische Forschungen 3; Wien 1953.
  • Brigitte Janssen, Walter Janssen: Burgen, Schlösser und Hofesfesten im Kreis Neuss; Schriftenreihe 10 des Kreises Neuss.

Eksteraj ligiloj redakti

Referencoj redakti

  1. Burgen in Mitteleuropa. Hrsg. v. der Deutschen Burgenvereinigung. Darmstadt 1999, S. 67.