Carta del Lavoro
La Ĉarto de la laboro de 1927 (itale: Carta del Lavoro) estis unu el la ĉefaj pecoj de la legislativo de Mussolini, itala faŝista diktatoro inter 1922-43. Ĝi estis enkondukita por modernizi la italan ekonomion. La ĉarton promulgis la Granda Konsilio de la Faŝismo kaj estis publikigita en la gazeto Lavoro d'Italia, la 23-an de aprilo 1927. Ĝin verkis ĉefe Giuseppe Bottai, vic-sekretario de Ŝtato de la Korporacioj.
Carta del Lavoro | |
---|---|
dokumento • juro | |
Aŭtoroj | |
Aŭtoro | Giuseppe Bottai |
Lingvoj | |
Eldonado | |
Eldondato | 23-a de aprilo 1927 |
La ĉarto deklaris la privatajn entreprenojn la plej efika, por ke Mussolini akiru apogon de la ricaj industrialistoj, iniciintoj de la faŝismo. La ĉarto entenis nur ĝeneralajn principojn pri dungito-dunginto.
Ĝi havis 4 ĉapitrojn kaj 30 subĉapitrojn. La unua ĉapitro parolas pri la korporacia ŝtato (itala nacio staras super la unuopuloj), kunagado de laboristoj-posedantoj, malfavorigo de la ŝtata agado en la ekonomio. la dua ĉapitro parolas pri la kolektivaj laborkontraktoj, laborkondiĉoj, la 3-a pri la laborperado, la 4-a antaŭskribas establon de bonstataj instancoj.
EL
redakti- Carta del lavoro, promulgata dal Gran Consiglio del Fascismo il 21 aprile 1927 Arkivigite je 2008-06-14 per la retarkivo Wayback Machine (plena teksto)