|
Mi memoras iom
pri mia unua edzin'
Nina estis ŝia nom'
Kia fama putin'!
Reĝino sen moner'
de trotuar' strata
dum la tuta vesper'
ŝi estis pagata
Mortu vi
policanoj
vivu kajenanoj
feku sekurecul'
Ŝi estis kun klient'
kiam mi, galerulo
alvenis kiel la vent'
kun nenia gratul',
Li alkraĉadis ŝin
kun ĉia malŝato
tuŝadis ŝia pug'
kaj nomis ŝin putin'
Mi estis ŝia edzul'
kaj ne iu pugulaĉ'
kiam mi estis junul'
lernis kiel Apaĉ'.
Kun mia revolver'
pafis en lia kor'
kaj dum tiu vesper'
blovadis la dolor'
UNU SOLUCIO: LA REVOLUCIO
Tuje aresista
mi trairis maroj
ĝis la punlaborej',
kaj forpasis jaroj.
Hodiaŭa juneco,
nu plu revolveru
ĉar por ia stultec'
eble vi karceru!
Kiam iam mi mortos
mi volas entombiĝi
en iu eta tombej'
kiu ne tre famos
kvarcent nudaj putinoj
venu kanti forte
jen la reĝ' de Juloj
kiu estas entombe
Ĉe mia tomb' legeblos
ĉi tiu famega fraz'
skribita de l' tiranoj
de iu altega klas'
"Honor' al la putin'
kiu estis mia edzin
se mi vivus hodiaŭ
vin mi feku ankoraŭ"
Neniu graci'
Neniu kompat'
Por tia poltronar'
Por tia pugular'
Mortu vi
policanoj
vivu kajenanoj
feku sekurecul'
|
Je me souviens encore
de ma première femme
Elle s'appelait Nina,
une vraie putain dans l'âme!
La reine des morues
de la plaine Saint-Denis,
Elle faisait le tapin
près d’la rue d'Rivoli!
Mort aux vaches!
Mort aux condés!
Viv' les enfants d'Cayenne!
A bas ceux d'la sûreté!
Ell' aguichait l'client
quand mon destin d'bagnard
Vint frapper à sa porte
sous forme d'un richard...
Et les crachats dessus,
rempli de son dédain,
Lui mit la main au cul
et la traita d'putain.
Moi qui était son homme
et pas une peau de vache,
Moi qui dans ma jeunesse
les principes d'un apache,
'sortis mon 6'35,
et d'une balle en plein coeur
Je l'étendis raide mort
et fus serré sur l'heure!...
UNE SEULE SOLUTION: LA RÉVOLUTION!
Aussitôt arrêté,
'fus mené à Cayenne.
C'est là que j'ai purgé
le forfait de ma peine...
Jeunesse d'aujourd'hui,
ne faites plus les cons,
Car pour une simpl' conn'rie,
on vous jette en zonzon!...
Si je viens à mourir,
je veux que l'on m'enterre
Dans un tout p'tit cimetière
près d'la porte Saint-Martin,
Quatr' cent putains à poil
viendrons crier très haut :
"C'est le roi des julots
que l'on mène au tombeau!"
Sur ma tombe on lira
Cette glorieuse phrase
ecrite par les truands
d'une très haute classe:
Honneur a la putain
Qui m'a donné sa main,
Si je n'etais pas mort
Je te baiserais encore"
Pas de grace,
pas de pitié
pour toutes ces bandes de laches
et ces bandes d'enculés
Mort aux vaches!
Mort aux condés!
Viv' les enfants d'Cayenne!
A bas ceux d'la sûreté!
|
