Por ke ne diri, ke mi ne paroli pri floroj

Por ke ne diri, ke mi ne paroli pri floro estas popolkanto de rezistantoj kontraŭ brazila militdiktaturo (1964-1984). Komponis ĝin Geraldo Vandré en 1968, kaj, pro tio, li oni ekzilis lin. Ĝi estis malpermesata dum pluraj jaroj, kaj homoj estis arestitaj kaj mortigitaj simple pro tio, ke ili kantis ĝin. Tradukis al Esperanto Leopoldo Knoedt. En la traduko Knoedt preferis la kanteblecon, sekve, la refrenon, proverban en Brazilo,

Então, vem vamos embora que esperar não é saber
Quem sabe faz a hora e não espera acontecer

Laŭlitere: "Do, venu, foriru ni, ĉar esperi ne estas scii:
Kiu scias faras la horon kaj ne atendas okazi"

Knoedt tradukis: "Jen! Ni tuj ekiru!
En atendo mankas sci'
Scianto horon faras
ne hazarde venas ĝi"


Por ke ne diri, ke mi ne paroli pri floroj Pra não dizer que eu não falei das flores

Akompane al kanto
jen ni sur ŝose'
Ni ja ĉiuj egalas
enbrake aŭ ne
En lernejoj kaj stratoj
konstruoj kampar'
Akompane al kanto
jen ni sur ŝose'
En kamparaj plantejoj
reganta malsat'
Sendecidaj amasoj
marŝantaj sur strat'
Plu kun floroj
por ĉies plej forta refren'
Kredas venki kanonojn
per floroj sen pen'
Jen! Ni tuj ekiru!
En atendo mankas sci'
Scianto horon faras
ne hazarde venas ĝi
Jen! Ni tuj ekiru!
En atendo mankas sci'
Scianto horon faras
ne hazarde venas ĝi
La soldatoj armitaj
amataj aŭ ne
Preskaŭ ĉiuj perditaj
armporta arme'
En barakoj
jesdiras al praa lekci'
Senkiala vivado
kaj mort' por patri'
Estas ĉiuj soldatoj
armitaj aŭ ne
Akompane al kanto
jen ni sur ŝose'
Ni ja ĉiuj egalas
enbrake aŭ ne
Kun la floroj surstrate
la am' en konsci'
Jen! Ni tuj ekiru!
En atendo mankas sci'
Scianto horon faras
ne hazarde venas ĝi
Jen! Ni tuj ekiru!
En atendo mankas sci'
Scianto horon faras
ne hazarde venas ĝi
En l'antaŭo certec'
en la man' histori'
Je lernado kaj
instruo de nova lekci'
Akompane al kanto
jen ni sur ŝose'
Ni ja ĉiuj egalas
enbrake aŭ ne
Jen! Ni tuj ekiru!
En atendo mankas sci'
Scianto horon faras
ne hazarde venas ĝi
Jen! Ni tuj ekiru!
En atendo mankas sci'
Scianto horon faras
ne hazarde venas ĝi

Caminhando e cantando e seguindo a canção
Somos todos iguais braços dados ou não
Nas escolas nas ruas, campos, contruções
Caminhando e cantado e seguindo a canção
Então, vem vamos embora que esperar não é saber
Quem sabe faz a hora e não espera acontecer
Então, vem vamos embora que esperar não é saber
Quem sabe faz a hora e não espera acontecer
Pelos campos a fome em grandes plantações
Pelas ruas marchando indecisos cordões
Ainda fazem das flores seu mais forte refrão
E acreditam nas flores vencendo o canhão
Então, vem vamos embora que esperar não é saber
Quem sabe faz a hora não espera acontecer
Então, vem vamos embora que esperar não é saber
Quem sabe faz a hora e não espera acontecer
Há soldados armados, amados ou não
Quase todos perdidos de armas na mão
Nos quartéis lhes ensinam uma antiga lição:
de morrer pela pátria e viver sem razão
Então, vem vamos embora que esperar não é saber
Quem sabe faz a hora não espera acontecer
Então, vem vamos embora que esperar não é saber
Quem sabe faz a hora e não espera acontecer
Nas escolas, nas ruas, campos, construções
Somos todos soldados, armados ou não
Caminhando e cantando e seguindo a canção
Somos todos iguais, braços dados ou não
Os amores na mente, as flores no chão
A certeza na frente, a história na mão
Caminhando e cantando e seguindo a canção
Aprendendo e ensinando uma nova lição
Então, vem vamos embora que esperar não é saber
Quem sabe faz a hora não espera acontecer
Então, vem vamos embora que esperar não é saber
Quem sabe faz a hora e não espera acontecer

Ĉi tiu artikolo estas verkita en Esperanto-Vikipedio kiel la unua el ĉiuj lingvoj en la tuta Vikipedia projekto.