Jogo/enkonduko

Portalo jogo

योग
Jogo signifas renovigo de la individua mi (atmano) kun nemontrita esenco de universo (paramatmano). La vorto jogo estas derivita de sanskrita vorta radiko juĝ, kiu havas multajn diversajn signifojn, el kiuj la plej uzataj estas: katenigi, kunigi, unuecigi aŭ priregi. La plej malnovaj mencioj pri la jogo devenas el brahmanoj (900 ĝis 500 jaroj a. K.) kiel pri asketulaj praktikoj de sanktuloj. En upaniŝadoj oni parolas pri manieroj de meditado kaj adorado, kiuj devenas el la jaroj ĉirkaŭ 900 jaroj a. K. La plej konataj mencioj pri la jogo devenas el Bhagavadgitao (200 a. K.) kaj de jogo de sutroj de Patanĝali (300 ĝis 200 a. K.).
En Bhagavadgitao, kiu estis verŝajne finita en periodo ĉirkaŭc la jaro 200 a. K., estas sanskrita vorto jogo uzita en multaj signifoj: Raĝao, Ĝnano, Bhakti, Karmo, Hatha, Kundalini, Guruo kaj pluaj. En la jogaj sutroj Patanĝali klarigas (200 ĝis 150 a. K.) ok fakojn de jogo, dependaj de stato de konscio, kiuj kondukas al unuecigo: jamo, nijamo, asano, pranajamo, pratjaharo, dharano, dhjano, samadhi.