Preĝejo Sankta Maria (Esfahano)
La Preĝejo Sankta Maria de Nov-Ĝulfo , (armene: Նոր Ջուղայի Սուրբ Աստվածածին Եկեղեցի, perse: کلیسای مریم مقدس ), estas historia armena preĝejo en Esfahano (Nov-Ĝulfo), Irano, finita en 1613[1].
| Preĝejo Sankta Maria | |
|---|---|
 | |
| kristana preĝejo • kultura havaĵo | |
| Bazaj datoj | |
| Konstrustilo | Safavid architecture vd |
| Malfermo | 1613 |
| Lando | Irano vd |
| Situo | District 5 |
| Situo | |
| Geografia situo | 32° 38′ 9″ N, 51° 39′ 29″ O (mapo)32.63579722222251.658133333333Koordinatoj: 32° 38′ 9″ N, 51° 39′ 29″ O (mapo) |
 Preĝejo Sankta Maria | |
Historio redakti
En la 17-a jarcento la armenaj loĝantoj de Nov-Ĝulfo konstruis preĝejeton nomatan Preĝejo Sankta Jakobo. La preĝejo Sankta Jakobo estas la plej malnova pluvivanta preĝejo de Nov-Ĝulfo. Ĝi estis konstruita strikte por la religiaj bezonoj de la homoj kaj ne havis ajnajn ornamojn. Tamen, ĉar la armena loĝantaro en Nov-Ĝulfo pliiĝis, la preĝejo fariĝis senfunda. Tial Ĥoja Avedik, riĉa silkkomercisto, iris al la preĝejo kaj decidis pligrandigi la preĝejon kiam li ne povis ĉeesti religian ceremonion ĉar la preĝejo estis plena. Li ornamis la preĝejon per lumaĵoj, arĝentaj kaj oraj lustroj, kaj valoraj kanvasoj kaj pentraĵoj[2]. Li rekonstruis la tutan preĝejon per siaj propraj personaj financoj kaj nomis ĝin preĝejo Sankta Maria. Ĥoja Avedik tiam estis entombigita en la preĝejo post sia morto. Du grandaj pentraĵoj pentritaj de eŭropaj artistoj estis aĉetitaj de armena komercisto kaj donacitaj al la preĝejo[2].
Referencoj redakti
- ↑ Yaghoubi, Hosseyn. (2004) Rāhnamā ye Safar be Ostān e Esfāhān (Persian). Rouzane. ISBN 964-334-218-2.
- ↑ 2,0 2,1 Newman, Andrew J.. (2012) Safavid Iran: Rebirth of a Persian Empire. I.B.Tauris, p. 130. ISBN 978-0-85773-366-5.