Polifonio: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Znusgy (diskuto | kontribuoj)
Ligis al Sintezilo
Znusgy (diskuto | kontribuoj)
e Redaktis terminojn
Linio 6:
 
La termino estas kutime uzata lige kun muziko
de la malfrua Mezepokomezepoko kaj Renesancorenesanco:
[[Baroka muziko|barokajn]] formojn kiel la [[fugo]],
kiujn oni povus nomi polifoniaj,
oni kutime priskribas anstataŭe
kiel [[kontrapunktoKontrapunkto|kontrapunktaj]].
Cetere, kontraste kun la terminologio
de ''specoj'' en kontrapunkto,
polifonio ĝenerale metis
aŭ "tonalton-kontraŭ-tonalto"/"punkton-kontraŭ-punkto"
aŭ "daŭrigitajn-daŭrantajn tonaltojn" en unu parto
kontraŭ [[melismo]]j de diversaj longecoj en alia
(van der Werf, 1997).
Linio 23:
kaj ĉiuj partoj estas eventuale ŝanĝitaj poste.
Tiu ĉi punkto-kontraŭ-punkta pensmaniero
kontrastas kun "sekvencasinsekva komponado",
en kiu voĉoj estis verkitaj en certa ordo
kaj ĉiu nova voĉo kongruas al la ĝis tiam konstruita tuto,
Linio 29:
 
En nuntempa uzo kiu aplikiĝas nure al elektronikaj muzikaj instrumentoj,
la vorto povas signifi samtempan sonigadon de pluraj notojtonoj;
tial, polifonia [[sintezilo]] kapablas ludi samtempe plurajn notojntonojn.
Se tia instrumento povas samtempe ludi, ekzemple, 16 notojntonojn,
oni diras, ke ĝi havas ''16-voĉan polifonion''.
 
Linio 48:
(van der Werf, 1997)
 
La plej malnova restanta peco de sesparta muziko estas
estas la angla [[rondoĉenkanto]] (muziko)|rondo''[[Sumer is icumen in]]'' (ĉ. 1240).
''[[Sumer is icumen in]]'' (ĉ. 1240).
(Albright, 2004)