Andrej Ĵdanov: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Amikeco (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Amikeco (diskuto | kontribuoj) ĝustigo |
||
Linio 5:
Li aliĝis al la bolŝevika partio en [[1915]]. Post la oktobra revolucio de [[1917]], li faris rapidan partian karieron kaj, post la mortigo de [[Sergej Kirov]], anstataŭis lin kiel la "unua sekretario" de la urba partia komitato (ĉefa politika gvidanto de la urbo). Inter [[1941]] kaj [[1944]], li direktis la [[Sieĝo de Leningrado|defendon de la urbo kontraŭ la atakantaj nazioj]].
Li etsis strikta kunlaboranto de [[Stalino|Iosif Stalin]] kaj iĝis membro de la Politika Komitato ([[1939]]); postmilite li direktis la kulturan vivon de la Sovetunio en ideo de ekstrema ideologia rigoro. Oni kreis per lia gvido la Kominformon (1947). Li mortis en 1948 inter nebulaj cirkonstancoj. Verŝajne malamikoj de Ĵdanov — [[Georgij Malenkov]] kaj [[Lavrentij Berija]] — iniciatis purigon en Leningrado (kondamnis pli ol 2000 homojn inter alie multajn kunlaborantojn de Ĵdanov). La morto de Ĵdanov mem iĝis preteksto por la fifama "[[kazo de kuracistoj]]": multaj homoj estis akuzitaj (9 ĉefaj akuzitoj kaj multaj ligitaj kun ili) pri venenigo de partiaj altranguloj,
Omaĝe al Ĵdanov multaj objektoj portis lian nomon en Sovetunio, inkluzive de la urbo, kie li naskiĝis (Mariupol), la [[Sankt-Peterburga Ŝtata Universitato|Leningrada Ŝtata Universitato]], strato kaj distrikto en Moskvo ka. Dum [[Perestrojko]] la komunista partio proklamis sian malaprobon al la agoj de Ĵdanov, kaj ĉiuj objektoj portintaj lian nomon estis alinomitaj (1988).
| |||