Paul Berthelot: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
e kompletigo surbaze de la indikita ekstera ligo
Linio 1:
[[Enciklopedio de Esperanto - B|EdE-B]]
 
'''Paul BERTHELOT''' (''Paŭlo Bertelo'', pseŭdonime ''Marcelo VEREMA'') (1882-1910) estis anarĥiisto kaj esperantisto.
'''Paul BERTHELOT''' [berteLO], [[francio|franco]]. Nask. [[1882]], mortis en la [[2-a de novembro]] [[1910]] en [[Conceição do Araguaia]] ([[Brazilo]]). Lernis [[Esperanto]]n en [[1900]], kiam li studis en la liceo de [[Reims]]. Fervora propagandisto, li fondis la gazeton [[Esperanto (gazeto)|Esperanto]] (18 jun [[1905]]), kiun li transdonis en [[1906]] al [[René de SAUSSURE|Saussure]] kaj [[Hector HODLER|HODLER]]. Iniciatinto de [[Internacia Socia Revuo]]. Li forvojaĝis al [[Brazilo]], kie li daŭrigis sian propagandon.
 
==Vivo==
Grave kaptita de [[tuberkulozo]], li pasigis siajn lastajn semajnojn instruante la [[monaĥo]]jn, kiuj flegis lin, kaj preparante kun ili latinan lernolibron ''Compendium grammaticae Esperanti''.
'''Paul BERTHELOT'''Li [berteLO], [[francio|franco]]. Nask. [[1882]], mortisnaskiĝis en la [[2-a de novembro]] [[1910]]Francio en [[Conceição do Araguaia1882]] ([[Brazilo]]). LernisLi lernis [[Esperanto]]n en [[1900]], kiam li studis en la liceo de [[Reims]]. Li poste ekstudis medicinon en Parizo, sed baldaŭ forlasis Francion por eskapi la militservon. Fervora propagandisto, li fondis la gazeton [[Esperanto (gazeto)|Esperanto]] (18la jun18an de junio [[1905]]), kiun li transdonis en [[1906]] al [[René de SAUSSURE|Saussure]] kaj [[Hector HODLER|HODLER]]. IniciatintoLi enpresis en "Esperanto" la unuan provon de vortaro Esperanto-Esperanto (kun Esperante redaktitaj [[difino]]j de la [[radiko]]j). Li ankaŭ estis iniciatinto de [[Internacia Socia Revuo]]. Li forvojaĝis al [[Brazilo]]Sudameriko, kie li daŭrigis sian propagandon.
 
Post restado en Montevideo, li alvenis en Rio de Ĵanejro en 1908. Tie li iĝis instruisto pri franca lingvo kaj Esperanto en la akademio Berlitz, kaj poste estis direktoro de ĝia branĉo en Petropolis , somerferiejo kaj diplomatia urbo. Tiun ĉi postenon li perdis pro kontraŭmilita propagando.
Li enpresis en "Esperanto" la unuan provon de vortaro Esperanto-Esperanto (kun Esperante redaktitaj [[difino]]j de la [[radiko]]j).
 
Ano de la [[Lingva Komitato]] ekde [[1909]].
 
Post mizera periodo, li intencis reiri al Eŭropo, sed tiam ekinteresiĝis pri la moroj kaj kutimoj de la brazilaj indiĝenoj. Li unue iris en Leopoldina, stato de Goyaz, sur la rivero Araguaya. Tie li studis la indiĝenojn kaj ilian lingvon, kunlaboris al gazetoj de San-Paŭlo kaj verkis la franclingvan libron "La Evangelio de la Horo" ('' L'Évangile de l'Heure''), antaŭ ol daŭrigi sian vojaĝon al la Nordo, celante Belém-do-Para.
 
Grave kaptita de [[tuberkulozo]], li pasigis siajn lastajn semajnojn en [[Conceição do Araguaia]], instruante la [[monaĥo]]jn, kiuj flegis lin, kaj preparante kun ili latinan lernolibron ''Compendium grammaticae Esperanti''.
Li mortis en la [[2-a de novembro]] [[1910]] en [[Conceição do Araguaia]].
 
 
==Verkoj==