Anabaptismo: Malsamoj inter versioj

'''Anabaptismo''' ("rebaptantoj", el la [[greka lingvo|greka]] ''ana'' kaj ''baptizo''; [[germana lingvo|germane]]: ''Wiedertäufer'') estas nomo donita de iliaj malamikoj al diversaj [[kristanismo|kristanaj]] grupoj, kiuj [[bapto|baptas]] plenkreskulojn, kiuj jam baptiĝis kiel infanoj. Ĝi komenciĝis en [[Svislando]] en [[1525]], unu jaro post la ribelo de germanaj kamparanoj ekkomenciĝis. Tio estis kamparanribelo, dum kiu [[Marteno Lutero]] subtenis la noblulojn kontraŭ la kamparanoj. Rezulte, la societo estis preta por "dua [[reformacio]]". La anabaptismo unue aperis en [[Zuriko]], Svislando, kaj poste ĝi disvastiĝis ĝis [[Nederlando]]. La anabaptistoj svisaj, male ol kelkaj anabaptistaj grupoj pli norde (ekzemple tiuj en [[Munstero]]), estis ekde la komenco pacifistaj (vidu la [[Schleitheima konfesio]]). Pro iliaj kredoj je [[ne-perforto]] kaj [[rebaptado]], la anabaptistoj svisaj suferis multege ĉe la manoj de la aŭtoritatoj svisaj. La persekutado venis egale el la [[protestantismo|protestanto]]j, kiel el la [[katolikismo|katoliko]]j. Post Menno Simons, la anabaptistoj en la Nederlando estis regrupitaregrupitaj kaj redefinitaredefinitaj kaj ili estiĝis [[pacifismo|pacifistoj]] ĉiuj.