Étienne de La Boétie: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 2:
 
Filo de partikulara liŭtenanto de la reĝoficiro de Périgord kaj de familio de juĝistoj, Stefano de la Boétie kreskis en klarigita medio. Lia ĉirkaŭularo estis kompostita ĉefe de kultivaj burĝoj. Malmultaj da informoj pri la plejparto de la vivo de la Boétie (sia infaneco, sia eduko, la fruaj jaroj de sia juĝofico. ) estas konservitaj. Kio estas certa, estas ke la Boétie estas ankoraŭ juna dum la morto de sia patro. La infano estas do instruita de sia onklo Estienne, kiu prenis la plejparto de la eduko de sia nevo. Li esta al la lasta kvazaŭ vera patro, tio kio farigis diri al Stefano " ke li devas lin sia instituto kaj ĉio kio li estas kaj estus". Multenombraj aŭtoroj indikas ke la Boétie studis al Fakultato de Gviano ĉe BordeaŭBordozo. Tamen la historiisto de tiu instituto neniam renkontis la nomo de la Boétie inter la studentoj de tiu etabliĝo.
Ĉe la fino de siaj humanstudoj, la Boétie plifortiĝas,pasion por la olda filologio, kiu atingas lin kiel ĝi atingas aliajn en lia centjaro. Li compozas, francajn, latinajn aŭ grekajn versojn. Li redaktas dudek-nau amajn sonetojn kaj fariĝas poste la tradukisto de verkoj de Plutarko, Vergilo kaj Aristotelo. Sekve li rekomencas sian juĝostudon ĉe la universitato de Orleanso. Ĉe la komenco de siaj universitataj studoj tiu dekokjara junulo -sole- skribas sian unuan verkon, kiu fariĝos poste la plej celebran de siajn verkojn, la faman « Parolado de la Volonta Memservuto».
 
Dekokjara li redaktis la [[Parolado pri memvola servuto|Paroladon pri memvola servuto]], kaj amikiĝis kun [[MONTAIGNE]], kiu diris pri ilia amikeco "ke se oni min demandus pri kial ni interamikis, mi nur respondus: "pro tio ke estis li kaj pro tio ke estis mi".
 
==Verkoj==
*[[Parolado pri memvola servuto]], tradukis [[Roland Levreaud]]
 
[[Kategorio:Francaj verkistoj|La Boetie, Etienne de]]