Nikolao Nekrasov: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto
Linio 5:
En '''[[La Nova Epoko]]''' li publikigis plurajn eseojn pri esperanta literaturo (pri [[Julio BAGHY|BAGHY]], Bulthius, [[Teodor JUNG|JUNG]], [[Nikolao HOHLOV|HOHLOV]], [[Eŭgeno MIĤALSKI|MIĤALSKI]], Devkin, Schulhof k.a.). Liaj kritikoj eliris ĉefe el originala sociologia vidpunkto, sed samtempe li multe atentis la lingvan flankon de la verkoj.
 
Komence de la 1930-aj jaroj li aktive partoprenis en kompilado kaj preparo de materialo pri literaturo por "[[Enciklopedio de Esperanto]]". Li ankaŭ publikigis multajn leterojn de Zamenhof.

En 1931 li estis unu el la kunfondintoj de [[IAREV]], kaj redaktis ĝian unuan gazeton, '''[[La Nova Etapo]].'''
 
Nekrasov estis arestita en [[1938]], kaj kulpigita pri tio, ke li "estis organizanto kaj gvidanto de faŝisma, spiona, terorisma organizo de esperantistoj". Pro tiu kulpo li estis mortpafita la 4-an de oktobro [[1938]]. Lia arkivo kaj biblioteko estis neniigitaj, supozeble, tiel pereis multaj liaj nepublikigitaj verkoj kaj tradukoj.
 
Li estis postmorte rehonorigita kiel senkulpa la 26-an de novembro 1957.
------
 
'''Nikolao (Nikolaj Vladimiroviĉ) NEKRASOV''' (1900-1938). Esperantistiĝis en 1915. Rusiano kaj sovetiano. Ĵurnalisto kaj redaktoro. Kunfondinto kaj kunredaktoro de la revuo "La nova epoko". Membro de la Lingva Komitato. Multe tradukis, i.a. la versromanon de A. Puŝkin "Eŭgeno Onegin" kaj la libron de Ernest Drezen "Historio de la mondolingvo" (kun N. Hohlov). Originale verkis poeziaĵojn kaj literatur-kritikajn studojn. Publikigis multe da leteroj de Ludoviko Zamenhof. Aktive kunlaboris en "Enciklopedio de Esperanto". Arestita kaj ekzekutita la 4-an de oktobro 1938 kiel "organizanto kaj gvidanto de faŝista, spiona kaj terorista organizaĵo de esperantistoj". Postmorte rehabilitita kiel senkulpa la 26-an de novembro 1957.
 
 
{{Vojaĝo2}}
 
==Verkoj:==