Lokativo: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 2:
'''Lokativo''' (latine ''locativus'') estas [[gramatika kazo]] de substantivoj kaj iam adjektivoj en pluraj [[hindeŭropa lingvaro|hindeŭropaj lingvoj]], ekzemple [[sanskrito]], [[latino]] kaj nuntempaj [[balta lingvaro|baltaj]] kaj [[slava lingvaro|slavaj lingvoj]]. Oni supozas, ke la [[hindeŭropa pralingvo]] havis lokativon kazon. La lokativo ankaŭ troviĝas en kelkaj [[tjurka lingvaro|tjurkaj]] kaj [[finn-ugra lingvaro|finn-ugraj lingvoj]].
La lokativo indikas ''lokon, kie'' ago okazas. Atentu, ke por indiki ''lokon, kien'' movado okazas, oni ĝenerale uzas la [[akuzativo]]n (aŭ [[alativo]]n), ne la lokativon. Esperanto ne havas lokativan kazon; anstataŭe, oni uzas [[prepozicio]]n,
En [[latino]], la vorto ''Roma'' (Romo) iĝas en la lokativo ''Romae'' (en Romo). La vorto ''domus'' (hejmo) iĝas ''domi'' (en la hejmo).
En [[sanskrito]], la lokativo estas ofta kazo. La lokativo esprimas ne ĉiam lokon, sed iam tempon, cirkonstancon, aŭ temon. Prepozicioj pri loko ktp estas sufice maloftaj. Sanskrito ankaŭ havas absolutan
En la [[rusa lingvo|rusa]], oni uzas la lokativon nur post prepozicioj; tial ĝi nomiĝas ankaŭ la prepozicia kazo.
La [[finna lingvo|finna]] havas ses kazojn klasitajn kiel lokativajn. Oni uzas ilin kiel la diversajn prilokajn prepoziciojn en aliaj lingvoj. Inter la finnaj lokativaj kazoj estas la [[alativo]].
[[Kategorio:Gramatikaj kazoj]]
| |||