Mariazeller-fervojo: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto
eNeniu resumo de redakto
Linio 1:
'''Mariazeller-fervojo'''
 
Jam dum la jaro [[1858]], kiam estis inaŭgurata en [[Aŭstrio]] la okcidenta fervojlinio, ekzistis projektoj por duaranga fervoj-linio de [[St. Pölten]] al [[Mariazell]]. Krom la ĉefurboj de la aŭstriaj liglandoj ankaŭ la famkonata pilgrimloko Mariazell jam tiam estis unu el la plej trafikplenaj lokoj en Aŭstrio. Ĉiujare vizitis ĝin preskaŭ 90 .000 da pilgrimantoj. Okaze de la 600-jaraj festoj 1757 partoptrenispartoprenis proksimume 373 .000 pilgrimantoj!.
 
Jen kelkaj datoj rilate la kronologion de la interesiga etŝpura fervojlino: [[1871]] ekzistis konkretaj planoj por [[Alpoj|alpa]] fervojlinio de St. Pölten al Mariazell-Bruck a.d. Mur (Bruk ĉe la Mur). La 6-an de februaro [[1895]] la landa parlamento de [[Malsupra Aŭstrio]] decidis la konstruadon de fervojlinio nomata "Pielachtal(Pilaĥvalo)-fervojo" de St. Pölten al "Kirchberg (Kirĥberg) ĉe la rivero Pielach". Pro redukto de la kostoj por fervojo trans malfacila tereno estis decidata la konruaĵo de etŝpura linio..
 
La 21-an de novembro [[1896]] okazis la unua ŝpatpiko en Kirchberg a.d. Pielach. La 4-an de julio [[1898]] estis la komenco de la funkcia deĵoro de St.Pölten al Kirchberg a.d. Pielach. Jam dum la konstruado estis planata plilongigado de la fervojlinio tra Mariazell ĝis Gußwerk (Gusverk). [[1904]] plukonstruado kaj la 6-an de aŭgusto [[1905]] funkcia deĵoro de Kirchberg a.d. Pielach al ''Laubenbachmühle'' (Laŭbenbaĥmile) al Mariazell sole por vartrafiko kaj la 2-an de majo 1907 kompleta trafiko.
 
Ekde la 15-an de julio [[1907]] trafiko ankaŭ de Mariazell ĝis Gußwerk, kiun oni inaŭguris la 28-an de majo 1908. La nova nomo tiam estis "Malsupra-aŭstria Stiria Alpofervojo", popoldire Alpofervojo aŭ Mariazeller-a fervojo. Dum 1909 komencis la elektrizigo kaj la 27-an de marto 1911 komencis la elektra funkcia deĵoro de Laubenbachmühle al Wienerbruck (Vinerbruk). Finfine la 7-an de oktobro [[1911]] estis la komenco de la elektre funkcia deĵoro en la tuta sekcio de St. Pölten al Laubenbachmühle kaj Wienerbruck al Gußwerk.
 
La Mariazeller-fervojo estis unu el la unuaj fervojoj en la mondo, kiuj funkciis pere de unufaza [[alterna kurento]] kaj kontaktdrata tensio 6 .500 [[Volto|V]] kaj 25 [[Herco|Hz]]. Ĝi estis la unua oficiala etŝpura fervojlinio de Aŭstrio funkciigita per [[elektraj lokomotivoj]]. La elektra energio devenas de propra elektra centrejo[[centralo]]. Tiu situas en Wienerbruck, nomata "Stierwaschboden" (virbovalavogrundo). Ĝis hodiaŭ la [[elektra centrejo]] ricevas la hidraŭlikajn energiojn el du reten-basenoj. La unua estas la retenbaseno Wienerbruck kun kapacito de 300 .000 [[Kubmetro|m³]] kaj la alia retenlago kun akvovolumo de 2 .000 .000 [[Kubmetro|m³]]. La elektra centrejocentralo situas sur la nivelo de la rivero Erlauf, kiu fluas en malalta valo, la "Stierwaschboden". Por faciligi la transporton de la konstrumaterialoj kaj diversaj aĵoj al la konstrulaboristoj de la elektra centrejo estis konstruata oblikva [[telfero]] rekte malantaŭ la turbina domo. Post la konstrufino malmutata kaj kaj novkonstruata aliloke; ĝis ankoraŭ servas al la transporto de diversaj aĵoj kaj de laboristoj al elektaelektra centrejocentralo.
 
[[Kategorio:Fervojaj linioj en Eŭropo]]