Brazila Esperantista Junulara Organizo: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
"prok."->"proksimume" |
NicoRay (diskuto | kontribuoj) eNeniu resumo de redakto |
||
Linio 3:
==Historio==
En [[1964]] [[Alfredo Enio Duarte]], [[Francisco Wechsler]], [[Jair Salles]], [[Paulo Sérgio
En oktobro [[1965]], ili renkontiĝis dum la kongreso kaj decidis ke antaŭ fondi BEJO-n oni organizu lokajn grupojn. Sekve aperis la du unuaj oficialaj junular-grupoj: en Rio de Janeiro, [[Guanabara Esperanto-Junularo]] ([[GEJ]]) kaj en Fortaleza, [[Ceará Esperanto-Junularo]] ([[CEJ]]).
Linio 11:
En [[1967]], la membroj de ambaŭ grupoj denove renkontiĝis. Ĉi-foje en [[Santos Dumont]], [[Minas Gerais]], okaze de la [[2-a Esperanto-Seminario de Kultura Kooperativo de Esperantistoj]]. Post kunveno de proksimume 30 gejunuloj venintaj el diversaj brazilaj ŝtatoj, oni decidis fondi BEJO-n "provizore". Ĉiuj aprobis kaj subskribis la dokumenton konatan kiel "[[Deklaro de Santos Dumont]]" (v. [[Impulso (bulteno)]] n-ro 1) kaj oni elektis provizoran estraron, kiu havis kiel ĉefan taskon la preparon de la statuto de la organizaĵo.
En la sekva jaro, okaze de la 3-a [[Esperanta Seminario]], en [[Nova Friburgo]], la brazila junularo denove kunvenis kaj decidis pri la oficiala fondo de BEJO, aprobante ĝian statuton kaj konfirmante la "provizoran" estraro por plia du-jara mandato: Francisco Stefano Wechsler ([[Prezidanto]]), [[Roberto Passos Nogueira]] ([[Vicprezidanto]] de la Norda kaj Nordorienta Regionoj), [[Wilson Ferreira Martins]] (Vicprezidanto de la Suda Regiono), [[Umberto Ferreira]] (Vic-prezidanto por la Centra Regiono), [[Paulo Sérgio
La [[sidejo]] de BEJO funkciis en [[Rio de Janeiro]], kie ekzistis tiutempe la plej forta loka junulara movado, kaj kie loĝis tri el la estraranoj: Francisco, Paulo Sérgio kaj Aloísio.
| |||