Kiel registrite je 21:02, 20 maj. 2008 redakti Loveless (diskuto \| kontribuoj) 30 984 redaktoj e roboto aldono de: pl:Wielościan Keplera-Poinsota ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 06:38, 9 aŭg. 2008 redakti malfari Maksim-bot (diskuto \| kontribuoj) 201 405 redaktoj "konsderas"->"konsideras" Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 94: Malgranda steligita dekduedro aperas en marmoro tarsia (marketra panelo) sur la planko de [[S-ta Marka Baziliko]] en [[Venecio]] en [[Italio]]. Ĝi estas datita kiel de la [[15-a jarcento]] kaj estas eble farita de [[Paolo Uccello]]. [[Wenzel Jamnitzer]] en sia ''Perspectiva corporum regularium''- ''Perspektivoj de la regulaj solidoj'' <ref>[http://www.mathe.tu-freiberg.de/~hebisch/cafe/jamnitzer/galerie7a.html] [[Wenzel Jamnitzer]], ''Perspectiva corporum regularium'' - ''Perspektivoj de la regulaj solidoj''</ref>, libro publikigita en la [[16-a jarcento]], prezentas la grandan dekduedron. Tamen ĝenerale li ~~konsderas~~konsideras nur la 5 platonaj solidoj kiel regula, kaj ne komprenas la regulan naturon de la granda dekduedro. Li ankaŭ prezentas eraran figuron por la granda steligita dekduedro, en kiu la triangulaj surfacoj estas ne samebenaj, do ĝi reale havas 60 triangulajn edrojn. La kepleraj solidoj estis esploritaj de [[Keplero]] en [[1619]]. Li ricevis ilin per [[steligo]] de la regula konveksa dekduedro, unuafoje traktatante ĝin kiel surfaco sed ne kiel solido. Li rimarkis ke per etendo de la lateroj aŭ edroj de la konveksa dekduedro ĝis kiam ili renkontas denove, oni povas ricevi stelajn kvinlaterojn. Plu, li agnoskis ke ankaŭ ĉi tiuj stelaj kvinlateroj estas regulaj. Tiamaniere li trovis du steligitajn dekduedrojn, la malgrandan kaj la grandan. Ĉiu havas la centran konveksan regionon de ĉiu edro latenta en la eno, kun nur la triangulaj brakoj videblaj. Keplera fina paŝo estis agnosko ke ĉi tiuj pluredroj verigas la difinon de regula pluredro, kvankam ili ne estas [[konveksa aro\|konveksaj]].

Pluredro de Keplero-Poinsot: Malsamoj inter versioj