Sohraŭardi: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
ligoj , sed la ligo en sufiismo ne ĝustas: li ne estis proprasence sufiisto
Linio 1:
[[Filozofio]] > [[Islama filozofio]] > Sohraŭardi < [[Perslingva literaturo]] < [[Irano]]
----
‘’’Sohraŭardi’’’'''Sohraŭardi''', naskita en 1155 en Sohraŭardi, urbo nord-okcidenta de Irano, nun forviŝita de la mapoj, ekzekutita en [[Alepo]] la 29-a de julio 1191 (deklarita malkredanto « kiel [[Sokrato]] » oni diris, kaj kiel tiu, li ne provis eskapiĝi al nejusta mortigo).
Samtempe mistikulo kaj filozofo, asceto, solulo, li estis nomita « la [[Platono]] de Irano ».
Lia metafiziko, heredinto de la [[helena filozofio]], kiun li bone konis, kaj fidela je la « saĝuloj de antikva Persio » (t.e. la zoroastrismanoj) estas vivanta penso, kaj la de li sekvinta vojo estos poste trabatita de multaj el la mistikaj pensuloj de Islamo. Ĝi revivigas la saĝecon de [[Zoroastrismo|Zoroastrismana]] Irano enkadre de la platonisma penso kaj fondas la [[Gnostikismo|Gnozan]] senton pri vivo : la Malhel’, la substancoj, kiuj « kunportas nokton kaj morton » oponas je la anĝelaj lumoj. Tiu drameca filozofio pri esto konkludiĝas pere de glora animkanto, potenca teorio de la feliĉego.
Li verkis kelkkvindekon da libroj, el kiu la plej profunda estis « La libro de la Orienta saĝeco » (komentita poste far Qtboddin Ŝirazi kaj Molla Ŝirazi kaj en Okcidento studita kaj tradukita de francaj orientalistoj [[Henri CORBIN]] kaj Christian Jambet)