Ikono de Fjodorovskaja Dipatrino: Malsamoj inter versioj

La '''Ikono de Fjodorovskaja Dipatrino''' estas la ĉefa sanktaĵo de [[Kostroma]] kaj la regiono en [[Rusio]], kaj estis pentrita en [[13-a jarcento]]. Laŭ la legendo, rusa [[reĝido]] [[Vasilij Jaroslavovoiĉ]] trovis ĝin surarbe en arbaro. Sur loko de ĝia mirakla ekhavo reĝido Vasilij konstruis preĝejon, kiu poste iĝis centro de [[Spaso-Zaprudnij monaĥejo]] - unu el plej antikvaj monaĥejoj[[monaĥejo]]j, troviĝantaj ĉe [[Kostroma]]. Nuntempe parto de la arkitektura ensemblo konserviĝis.

Poste, laŭ legendo, dank`al miraklo, farita de la [[ikono]] kostromanoj venkis tatarojn[[tataroj]]n en [[Svjatoje]] (Sankta) lago. En [[1262]] jaro al [[Kostroma]] alvenis granda [[tatara armeo]]. La Granda reĝido, urĝe formiĝinte negrandan taĉmenton, eliris por renkonti ĝin. Ne esperante per tiuj malgrandaj fortoj venki tatarojn, li ordonis porti antaŭ si miraklofaran ikonon de [[Fjodorovskaja Dipatrino]]. Kaj tuj, kiel diras la legendo, okazis [[miraklo]]: de la vizaĝo de [[Dipatrino]] al okuloj de tataroj ŝprucis brilaj radioj kaj tiuj, konsternataj de ili ekkuris dise.