La unua teroria priskribo de agordosistemo devenas de [[Pitagoro]]. Pitagoro estis war [[filozofo]], [[matematikisto]] kaj [[religio]]fondinto de la [[Antikva epoko|antiko]], enmigrinta en sudan Italion. Li opiniis, ke la tuta [[universo]] (precipe la konstelacio de la ĉielaj korpoj) sekvas simplajn nombroproporciojn, kaj la muziko estas ties bildigo. Li esploris per [[unukordilo]] la [[Intervalo (muziko)|intervalojn]] inter kordopartoj kun entjeraj longoproporcioj (ekz. kordo dividita je duono sonas oktavon pli alta ol je sia tuta longeco; la ĉirilata proporcio do estas 1:2). Tiel li unuafoje priskribis la naturajn [[Intervalo (muziko)|intervalojn]] konatajn el la [[suprotono|suprotonaro]]. Pitagoro enkodukis septonan gamon surbaze de la [[pura agordo|pura]] kvinto (kun la post la oktavo plej simpla proporcio 2:3). Je tio li eltrovis la tonojn elirante de komencotono per kvintpaŝoj kaj transponis ilin en komunan oktavon. La rezulto estas la [[pitagora agordo]].
Ĉ. 100 jarojn post [[Pitagoro]] [[Didimo la muzikisto]] enkondukis la „naturtercion“ (5:4) en la gamon, generante tiel la [[pura agordo|puran agordon]].
