Bidermajro: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Nova paĝo: thumb|280px|[[Carl Spitzweg – tipa pentristo de la bidermajra epoko (jen: „Der Sonntagsspaziergang“ - la dimanĉa promenado)]] '''Bidermajro''' on...
 
Linio 7:
[[Dosiero:Fanny Elssler.jpg|thumb|Fanny Elßler, litografiaĵo de [[Joseph Kriehuber]] 1830]]
 
La burĝa gusto en la fazo de la bidermajro unuan fojon dominis la muzikon. La [[dommuziko]] pligraviĝis: en preskaŭ ĉiu loĝoĉambro nun staris piano. La burĝoj ŝatis precipe [[ĉambromuziko|ĉambromuzikaĵojn]]; ĉie en la urboj ili fondis muziksocietojn kaj kantasociojn. La noteldonejoj komisiismendis je la komponistoj precipe falicajnfacilajn, serenajn verkojn, ĉar la gusto de la klientoj decidis pri la vendosukceso; antaŭe la komponistoj neniam verkis, sed nur aranĝis muzikaĵojn por doma uzado. En la pianomuziko dominis [[Robert Schumann]], kiu tamen neniel estis bidermajro-komponisto. Ankaŭ [[Franz Schubert]] oni smesame ofte kiel malĝuste enordigas en ĉi tiun katoegorion. Tiusence prefere nomindus [[Ludwig Berger (komponisto)|Ludwig Berger]], [[Christian Heinrich Rinck]] aŭ [[Leopold Schefer]]. Popularis ekz. la [[lido]]j pri poemoj de [[Wilhelm Müller]] aŭ komponaĵoj de [[Alexander Fesca]].
 
La bidermajra epoko ankaŭ estas la epoko de la [[valso]], kies metropolo kompreneble estis [[Vieno]]. Ĝi konsistis el la [[landla danco]], plejparte dancata liberaere. Al la dancaranĝoj alfluis la homamasoj, ĉar tiuj permesis petolan gajecon. Komponistoj kaj bandestroj estis solenataj kiel steluloj, antaŭ ĉiuj [[Johann Strauß (patro)]] kaj [[Joseph Lanner]]. Ege ŝatata estis ankaŭ la baleto, en Vieno triumfis la baletdancistino [[Fanny Elßler]]. Elstaraj stelulinoj estis [[Henriette Sontag]] kaj [[Jenny Lind]].