Johano Paŭlo la 1-a: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e roboto: fi:Johannes Paavali I estas artikolo elstara |
Roberto (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 14:
| loko de morto = [[Vatikanurbo|Vatikano]]
}}
[[Papo]] '''Johano Paŭlo la 1-a''' ([[latina lingvo|latine]]: Ioannes Paulus PP. I) estis naskiĝinta '''Albino Luciani''' ({{dato|17|oktobro|1912}} – {{dato|28|septembro|1978}}) en [[Forno di Canale]], vilaĝo en provinco de [[Belluno]], [[Italio]]. Li estis [[patriarko|patriarĥo]] de [[Venecio]] antaŭ esti elektita papo. Li
Li studis filozofion kaj teologion en la [[Seminario]]j de [[Feltre]] kaj Belluno. Li kompletigis siajn studojn en [[Romo]], ĉe la [[Gregoria Universitato]], kie li doktoriĝis pri teologio. Apenaŭ 22-a jara, li estis ordinita sacerdoto, kaj tuj li iĝis vicparoĥestro en sia malgranda naskiĝloko, pli poste en la apuda urbeto [[Agordo]]. Samtempe, li instruis religion en la minista teknika instituto de Agordo.
Dum dek jaroj, ĝis [[1947]], li estis vicrektoro kaj profesoro pri teologio en la [[Seminario de Belluno]]. Li pretigis en [[1949]], iĝinte ekde [[1948]] Vikario de la Episkopo de Belluno, Eŭkaristian Kongreson, kaj verkis [[katekismo]]n, kiu jam atingis sep eldonojn kaj estis tradukita en multajn lingvojn.
En [[1958]] Papo [[Johano la 23-a]], kiu havis la okazon lin apreci kiel [[Patriarko de Venecio]], nomis lin [[Episkopo]] de [[Vittorio Veneto]]; la episkopa konsekro okazis en Sankta Petro, per la manoj de la Papo mem.
La agado de Mons. Luciani en tiu urbo estis vasta kaj intensa sur la spirita, karitata kaj kultura ebeno. Lia ĉefa zorgo estis la formado de sacerdotoj kaj la evoluigo de la laikaj katolikaj organizoj. Sentiva je la suferoj de la malriĉuloj, li neniam mankigis al ili spiritan konsolon kaj konkretan helpon.
Kiel Episkopo de Vittorio Venero, Mons. Luciani partoprenis la Duan Vatikanan Koncilion, kies spiriton li kapablis profunde travivi, kaj kies instruojn li same profunde interpretis. Jam en aprilo [[1962]], tio signifas antaŭ la malfermo de la [[Koncilio]], li klarigis, en letero al la klerikaro kaj al la fideluloj, la konciliajn celojn, invitante al la preĝo por la ekumena unuiĝo de ĉiuj Eklezioj.
Je Kristnasko [[1969]], Mons. Luciani estis nomita de [[Paŭlo la 6-a]] Patriarko de Venecio.
Li estis "la ridetanta papo", li ŝajne intencis gravajn reformajn paŝojn, kiujn pro frua morto li ne povis plenumi. Lia rego daŭris nur 33 tagojn. Lia subita kaj stranga morto estigis dubojn kaj polemikojn.
{{ĝermo-biografio}}
| |||