Kvankam la planto enhavas multe da [[amelo]] kaj estas tre nutra ĝi ankauankaŭ enhavas la venenan [[cianida acido|cianidan acidon]] en la formo de [[glukozido]]j, kiu devas esti forigita, antaŭ la konsumado, ĉe specioj kun alta kvanto da ĝi. La [[titro]] varias de 20 mg HCN/kilo ĝis 1000 mg/kilo da freŝaj tuberoj. Specioj kun alta titro nomiĝas 'amara manioko', kun malalta titro 'dolĉa manioko'. La manĝado de amara manioko estas danĝera, sed ankaŭ la dolĉa manioko oni pli bone kuiru. La malsano [[konzo]] fakte estas formo de kronika cianido-veneniĝo, kaŭzita de manĝado de manioko, tapioko aŭ [[fufuo]] el kiu oni ne aŭ ne sufiĉe forigis la cianidon. Tio povas rezultigi en mankomalsanoj pro [[jodmanko]].
Maniokofaruno ankaŭ povas esti uzata por anstataŭigi tritikfarunon, tial ĝi ankaŭ estas uzata de homoj kun [[alergio]]j. [[Tapioko]] kaj [[fufuo]] estas faritaj el la amelriĉa faruno de la maniokotubero.
