Leo Belmont: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Jan Hus
e Eesperanto >
Linio 4:
Fininte la universitaton (juro) li advokatis en [[Petrogrado]], poste en [[Varsovio]] kaj fariĝis redaktoro de semajna literatura kaj politika gazeto "Libera Vorto" (pola), kiun li plenigis mem de komenco ĝis fino. Pro artikoloj Belmont estis malliberigita 5 fojojn, unu fojon ankaŭ ekzilita. Li verkis proksimume 100 librojn, inter ili en la pola lingvo 3 grandajn volumojn da poeziaĵoj. Liaj historiaj romanoj ("Messalina", "Mme Pompadour", "Dubarry", "Veĉera", k.a.) estas tre legataj libroj. Lerta tradukisto, bona oratoro, majstro de la deklamado. Li estis konata ankaŭ kiel humuristo, satiristo, tradukanto el la germana kaj aŭtoro de detektivaj romanoj kun majstra detektiva impliko kaj profunda psikologia analizo (''Inter juĝo kaj konscienco, Diablino, Neceso, hazardo aŭ libera volo?'' k.a.).
 
En la E-movado Belmont okupas same gravan lokon. Jam en 1887 li sendis salutleteron al [[L. L. Zamenhof|Zamenhof]], finante per la profetvortoj: "Vi venkos, sinjoro!" Jam tiam li komencis skribi grandajn artikolojn sur bazo de profunda lingvistika scio; "Libera Vorto" ofte estis preskaŭ plena je defendo de E. Liaj artikoloj pri EesperantoEsperanto, ĉu en la pola, ĉu en la rusa gazetaro estas multegaj. Estis gvidanto kaj vicprezidanto de l'unua rusa ES (en Petrograd) kaj poste de l' unua pola ES (en V.). Dum la 1-a UK li proponis pri ĉiujara kongreso de E. Estis vicprezidanto de PEA, LK kaj [[Akademio de Esperanto|Akademiano]]. En Esperanto li ankaŭ verkis multe kaj kunlaboris al multaj E-gazetoj. Libroforme eliris en 1908 liaj Sonoj Esperantaj. Atenton meritas lia pola E-gramatiko en versoj mnemonikaj. Bona oratoro ankaŭ en Esperanto.
 
=== En Esperanto aperis ===