Fernando la 2-a (Aragono): Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 13:
Ekzemple rilate la laboristaj korporacioj, la komerco de la lano kaj la religia uniformeco ([[Forpelo de la judoj el Hispanio]] de marto de [[1492]] kaj perforta konverto de la granadaj [[moriskoj]] en [[1503]], kontraŭ la garantio de la reĝino pri religia libereco post la kapitulaco de la regno de Granado).
== En Italio ==
[[Dosiero:Coronation of Ferdinand II of Aragon.jpg|thumb|170px|left|Kronigo kiel reĝo de Napolo.]]
[[Dosiero:Armoiries Ferdinand II Aragon.svg|thumb|200px|right|Blazono de Fernando la 2-a de Aragono kiel reĝo de Napolo.<ref>[http://www.ucm.es/BUCM/revistas/byd/11321873/articulos/RGID0101220141A.PDF ''La moneda napolitana de Fernando el Católico, documento propagandístico de la unidad de las coronas''; De Francisco Olmos, José María. Universidad Complutense de Madrid (2001).]</ref>]]
Post [[1492]] Fernando centris sian agadon en la tradicia etendo aragona al Oriento ĉefe al [[Italio]] kaj norde de [[Afriko]]. Per la traktato de Barcelono (1493) li rekuperis [[Rusiljono]]n kaj [[Cerdanjo]]n (okupitaj el [[1463]] de [[Francio]]). En Italio li sukcesis organizi aliancon kontraŭ la franca reĝo de Napolo kaj la franca povo en Italio; post sukcesa milito li sukcesis en 1504 iĝi reĝo de Napolo. La papo [[Aleksandro la 6-a]], kvankam aragonano mem, estis timema de la teritoria etendo de Aragono kaj ke Fernando okupus ankaŭ lian papajn teritoriojn, donis al Fernando la titolon de [[Katolikaj Gereĝoj|Katolika Reĝo]], kiun poste la historio etendis al la edzino.
== Navaro ==
Kiel la filo de [[Johano la 2-a de Aragono|Johano la 2-a]] li partoprenis aktive en la [[Enlanda Milito de Navaro]] per enmeto de kastilia armeo en la interno de la [[Regno de Navaro]], ĝis kiam en [[1512]] kun preteksto helpi unu el la du partioj faris fakte la konkeron de la regno per la kastilia armeo de la [[duko de Alba]]. Por kontroli la regnon kaj ene de diplomatiaj decidoj, oni kunvenigis la navaran parlamenton la 23a de marto de [[1513]] en asembleo de nur liaj partianoj kiuj donis sian helpon al li post promeso obei la rajtojn de la Regno.
La 7a de junio de [[1515]] la kastilia parlamento en Burgos sen ĉeesto de navaranoj akceptis la aneksigon de la Regno de Navaro al la [[Regno de Kastilio]] proponita de la reĝo Fernando.<ref name=Titulos/><ref>[http://www.cervantesvirtual.com/servlet/SirveObras/95791734217821695203346/p0000017.htm#I_39_ ''Cortes de los antiguos Reinos de León y de Castilla''; Manuel Colmeiro (1883)]</ref> Tamen la milito por kontroli la regnon daŭros ĝis [[1524]], kiam jam reĝis lia nepo, [[Karlo la 5-a (Sankta Romia Imperio)|Karlo la 1-a]].
==Notoj==
| |||