Optika signorekono: Malsamoj inter versioj
[nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Umberto (diskuto | kontribuoj) evoluita --> evoluigita k. s. |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 3:
Originale ĝi estis evoluigita al aŭtomata tekstorekono de diversaj skribotipoj, kiuj estis uzataj en ĉekoj. Tiuj skribotipoj estis tiel formitaj, ke la rekoniloj povis ilin – sen grava kalkula bezono – deĉifri, dividi inter ili. Tiel la skribotipo ''OCR-A'' estas uzata por tre diversaj signoj, ''OCR-B'' por pli similaj signotipoj, kaj ''OCR-H'' por manskriboj.
La kreskantaj povumoj de la moderna [[komputilo]] kaj la pliboniĝantaj algoritmoj
La moderna tekstorekono entenas la rekonon de la diversaj litertipoj kaj -grandoj kaj tiel certigas la preskaŭ plej originalfidelan reaperigon.
Linio 12:
La elirpunkto estas bildo ([[rastruma bildo]]), kiu estas farita el dokumento per [[skanilo]], [[cifereca fotilo]] aŭ [[videokamerao]]. La signorekono okazas en tri ŝtupoj:
# '''Paĝo kaj formata rekono:''' La bildaj datenoj estas dividitaj je grava areo (teksto, bildosubskriboj) kaj je negrava areo (figuraĵoj, blankaj partoj, linioj).
# '''
# '''Erarokorekto:''' La kruda ciferecigo estas komparata kun vortoj de la programa vortaro kaj eble korektita laŭ lingvistikaj kaj statistikaj spertoj. Multaj programoj proponas propran korektadon.
|