Sorĉaferoj: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Hegeler (diskuto | kontribuoj)
→‎Vidu ankaŭ: Anton Praetorius
Linio 18:
[[Ekleziaj Patroj]] proklamas, ke la sorĉaferoj estas trompo kaj truko kaj ke la nomo de Jesuo Kristo estas fidinda defendo kontraŭ kiaj ajn sorĉaferoj. La [[eklezio]] en [[malnovepoko]] rifuzis la sorĉaferojn prefere el la unua vidpunkto.
 
En la [[8-a jarcento]] la sorĉaferojn rifuzis dum sia [[misio]] en [[Germanio]] [[sankta BonifacoBonifacio]] kiel nekristana. [[Karolo la Granda]] proklamis [[ŝtiparumo]]n de konjekteblaj sorĉistinoj kiel pagana kutimo kaj ordonis puni ilin per morto. En la jaro [[820]] [[Liono|liona]] [[episkopo]] komune kun pluaj reprezentantoj de eklezio rifuzis konvinkon, ke sorĉistinoj povas kaŭzi malbonan veteron, flugi aŭ ŝanĝi formon.
 
Sed en la sekvantaj jarcentoj la kredo en sorĉaferoj denove komencis disvastiĝi. La sorĉaferoj komencis esti kunigataj en konekso kun ekspansiemo de [[dualismo]] kun kontraŭdiaj fortoj, pli konkrete kun [[Satano]]. La idean bazon por kelkaj imagoj pri la sorĉaferoj donis [[skolastikismo|skolastikisma]] [[filozofio]] kaj [[teologio]], en kies kadro evoluis krom alia [[anĝelologio]] kaj [[demonologio]]. Ekzemple [[Tomaso de Akvino]] tiel en fundamenta verko ''[[Summa theologiae]]'' pruvas la ekzistadon de sorĉaferoj en la [[13-a jarcento]] kaj konkrete pri onidira praktikado de korpa kontakto kun [[demono]]j.