Heitor Villa-Lobos: Malsamoj inter versioj

Dum Villa-Lobos kreskis, li restis membro de grupo direktita de [[Quincas Laranjeiras]], kiu tradicie organizis kunvenojn je ''Strato Carioca''. Juna Villa-Lobos ludis gitaron kaj influoj el tiuj tempoj prezentas ĉe lia Unua ''Bacchiana Brasileira'' (brazila Bach-a komponaĵo), kies fugo li komponis laŭ la stilo de [[Satiro Bilhar]], alia popola ludanto. Baldaŭ sekvis nova aro da guitar pecoj: ''Valsa Brillante'' (brila valso, [[1904]]), ''Fantasia'' (Fantazio, [[1909]]), ''Tarantela'' ([[Tarantelo]], [[1910]]), ''Simples'' (simpluloj, [[1911]]), kaj ''Oito Dobrados'' (ok duoblitaj, 1909/12). Tamen, lia unua grava verko tiam estas la ''Suite Popular Brasileira'' (Sŭito popola brazila, [[1908]]/12), kiun publikigis poste [[Max & Eschig]] en [[Parizo]].

 

 

Malgraŭ sia preskaŭ malriĉa maniero vivi, Villa-Lobos klopodis fini sian akademian edukado en Lernejo ''São Bento'', sed post kelkaj monatoj, li resignis. Inter 18-a kaj 28-a jaraĝo li vojaĝis tra Brazilo. Por havi monon li vendis la ceteron libraron de sia patro por financi sian unuan vojaĝo al [[Nordoriento de Brazilo]] kaj li studis la muzikon de popolajn kantistojn surloke, ilian stilon de interpretado kaj iliajn instrumentojn. Per meminventita [[stenografio]] li registris [[melodio]]jn, [[defio]]jn kaj [[aŭto]]jn, kaj ankaŭ tragikajn dancojn kaj eventuale kolektis pli ol mil muzikajn [[temo]]jn kaj ritmojn. Tiu ega materialo estis la ĉefa fonto por liaj unuaj verkoj post kiam li reiris al Rio. Tamen, li baldaŭ komencis novan vojaĝon, nun al Suda Regiono, kie li laboris en fabriko de [[alumeto]]j en [[Paranaguá]], [[Paraná]], por havi monon. Rilate al [[muziko]], lia ĉeesto estis malkuraĝiga. Tiu zono de la lando estas tre infiltrita de eŭropaj [[migranto]]j kaj tiel proksima al landlimo kun [[Argentino]] kaj [[Urugvajo]], ke tiu popola muziko, kiun li povis kolekti, estis malmulte originala.

Liaj unuaj muzikaĵoj multe entuziasmigis [[Artur Rubinstein]]on [Rubinŝtajn] dum lia vizito al Brazilo.

 

 

Villa-Lobos ricevis financan apogon de [[brazila registaro]] kaj aro da riĉuloj, kio permesis lin vojaĝi al Eŭropo. Ekde [[1923]] ĝis [[1930]] li vivis en [[Parizo]], sed li ankaŭ vojaĝis intertempe en Brazilon, [[Bonaero]]jn kaj ĉefajn eŭropajn ĉefurbojn. Baldaŭ oni akceptis lin ĉe la plej interna franca rondeto muzika. Tie lia sukceso estis ega: koncertoj pri siaj muziko, kiujn oni performis en [[1924]] kaj [[1927]], furoris. Inter tiuj homoj al kiuj li ege rilatis estis [[Edgard Varése]], [[Florent Schmitt]], [[Pablo Picasso]], [[Fernand Leger]], [[Serge Prokofieff]] kaj [[Leopold Stokowski]]. En [[1924]] li iĝis [[profesoro]] pri komponado je la [[Internacia Konservatorio de Muziko de Parizo]], kie li konis d'Indy, el kiu Villa-Lobos ricevis utilajn konsilojn pri komponado. Li ankaŭ konis muzikiston [[Andre Segovia]] ([[1893]]-[[1986]]), tiu fama kaj influa hispana [[gitaristo]], kiu baldaŭ iĝis unu el la plej gravaj performistoj de la muziko de Villa-Lobos. Por Segovia, Villa-Lobos verkis serion de Dekdu studojn ([[1929]]), la ''Introducão ao Choro'' por [[orkestro]] kaj gitaro, kiu aperis tiun saman jaron, kaj ĝi estas la unua el dek-kvar uzante varieblan instrumentaron.

 

 

Reveninte al sia lando, li uzis ilin por komponi kelkajn el siaj plej gravaj verkoj. Ekde tiu tempo, li estis internacie konata. Li vivis ĉiam en Brazilo, sed li vojaĝis plurfoje en [[Europo]]n, kie li laboris kiel [[orkestrestro]].

[[ro:Heitor Villa-Lobos]]

[[ru:Вилла-Лобос, Эйтор]]

[[sl:Heitor Villa-Lobos]]

[[sv:Heitor Villa-Lobos]]