'''Jacques LACAN (Ĵak LakaLakan)''' estis grava [[Francio|franca]] psikanalisto kiu naskiĝis la 13an de aprilo de [[1901]] kaj mortis la 9an de septembro de [[1981]]. Lia nomo kompleta estis Jacques-Marie Emile Lacan (Ĵak-Mari Emil Lakan). Li montras influon de la [[Superrealismo|superrealistoj]] kaj krome sekvis la tendencon de [[Freud]]. Lia tezo doctora de psikiatrio ''La psikozo paranoja en lia raporto kun la personeco'' (1932), ekzemplas tiojn influojn. Lia psikoanalisto estis Rudolph Lowenstein (Rudolf Loŭenstajn). LacanLakan estis elektita partianon de la Socio Psikanaliza de Paris en 1934 kaj partiano titolaria en 1938. Lia unua prelego en unu kongreso internacional de psikanalizo, en 1937, rilatis lian inventon de la stadio de la spegulo en psikanalizo. Post dua mondmilito lia instruo de psikanalizo fariĝis gravan. Multej disigoj kun la Socio Psikanaliza de Paris kaj la Asocio Psikanaliza Internacional devenis de la aspekto polemika de kelkaj liaj temoj : la returniro al Freud, liaj ideoj strukturalistaj, lia manero de konsideri la flegado. Daŭrinta liajn serĉadojn, JacquesĴak LacanLakan instruis prekaŭ ĝis lia morto : sekvaĵe en la hospitalo Sankta Ana de Paris, en la Skolo Norma Supera de Paris, poste en la Sorbono.
Granda persono kontestata, Lacan influis la paisaje franca kaj internacional per liaj multaj kaj grandaj disĉiploj kaj la opozicioj kiu renkontris.
Linio 8:
Situeso kaj riskajoj
Objekto de la unua prelego de Lakan en unu kongreso internacional de psikanalizo, la stadio de la spegulo akompanis lian penson dum tota lia instruo. Pensinta al tio stadio Lakan problemis nove problemos psikanalitikas : la naturo de la ego, la funcionoj - kelkafoje ne klare distingata per Freud - de la ego ideala kaj de la idealo de la ego, kaj fine la naturo de la narcisismo, un punkto kruciĝo de la psikanalizo.
