IlĜi estdevenas issude d'une souche qui afonto, donnékiu aussiankaŭ ledonis ''pointer-on''. InitialementUnue destinédestinita àal la chasseĉasado auper filetreto, ilĝi évolueiom peupost àiom peuevoluis enal chien d'arrêthalthundo<ref>"FIC"</ref>. AuKomence débutde dula siecle20-a XXemejarcento, c'étaitestis unhundo chieniom plutôt massifmasiva, rustiquerustika, parfaitementperfekte adaptéadaptita àal laĉasado chasseper souspafilo lepraktikata fusil pratiquée soussub la chaleurvarmo etkaj dans lesen terrainssekaj secsterenoj. La pelagefelo étaitestis blancblanka, mouchetémakulita de brunbruno. AvecPer l'apportaldono de sangpointer-tipa de type pointersango, saĝia morphologiemorfologio a évoluéevoluis. C'estĜi unnun chienestas maintenantpli plusfajna finkaj etpli plusrapida rapidehundo<ref>"Larousse"</ref>.
Unu el la unuaj reprezentoj en arto datiĝas de la itala [[Renesanco]]. [[Andrea Mantegna]] desegnas ĝin ĉe la piedoj de sia mastro en unu el la freskoj de la ''[[ChambreDormoĉambro desde Époux]]geedzoj'' en la [[CastelloKastelo San Giorgio]] de la duka palaco de [[Mantovo]]. Ĝi aperas en la 19-a jarcento en la portretoj de riĉaj familioj kiel ''La Junulino kaj ŝia itala brakko'', de Paul Saint-Jean (1842 - 1875) kaj ankaŭ en la fama pentraĵo de [[Gustave Courbet]] pentrita en 1856<ref>[http://archives.lesechos.fr/archives/1999/LesEchos/17890-140-ECH.htm De Cézanne al Van Gogh, grandaj impresionistoj aŭkciataj], arĥivoj de Les Echos.fr</ref>, portreto reprenita en ĝia tolaĵo ''[[Entombigo en Ornans]]''.
