Bonifaco (sanktulo): Malsamoj inter versioj

'''Bonifacio''' (n. ĉ.672, m. la [[5-an de junio]] [[754]]) estis [[anglosaksoj|anglosaksa]] sanktulo kaj la patronsanktulo de [[Germanio]]. Li estas ofte nomata ''la apostolo de Germanio''.

 

Origine li nomiĝis Winfrid aŭ Winfryth, kaj naskiĝis ĉe [[Crediton]], [[Devon]], [[Anglio]]. Li devenis de riĉa familio kaj estis kontraŭ la volo de sia patro ke li iĝis [[benediktanoj|benediktana]] [[monaĥo]]. Li studis en [[monaĥejo]] proksima al [[Exeter]] kaj poste ĉe la abatejo de Nursling, apud [[Southampton]], kie Winbert estis la abato. Winfrid instruis tie, kaj verkis la unuan latinan gramatiklibron produktitan en Anglio.

 

En 716 li iris al [[Frisio]] (nun en [[Nederlando]] kaj norda Germanio) kaj klopodis konverti la popolon al [[kristanismo]], uzante la [[anglosaksa lingvo|anglosaksan lingvon]], kiu tre similis al tiu de Frisio. Tamen la afero tro malfacilis pro milito inter [[Karolo Martelo]] kaj [[Redbad (Frisia)|Redbad]], reĝo de Frisio. Winfrid revenis al Nursling.

 

En 718 li iris al [[Romo]], kie la [[papo]] formale komisiis lin konverti la germanojn, kaj donis al li la nomon ''Bonifacio''.

 

En 723 Bonifacio estis en Germanio, kie, proksime al [[Fritzlar]], li faligis [[kverko]]n dediĉatan al la dio [[Toro (mitologio)|Toro]] post defii Toron mortfaligi lin. Laŭ lia samtempulo kaj parenco [[Sankta Willibald]], kiam li ekhakis la arbon, subita ventego terenblovis ĝin. Kompreneble Toro ne mortigis lin, kaj la popolo konvertiĝis. Laŭlegende [[abio]] ekkreskis inter la radikoj de la morta kverko, kaj Bonifacio uzis tion en prediko: el tio ŝajne devenas la kutimo de kristnaskarboj.

 

Bonifacio kaj Karolo Martelo ordigis la germanan eklezion, kreante [[diocezo]]jn kaj okazigante sinodojn. En 743, helpe de Bonifacio, [[Sankta Sturm]] fondis gravan abatejon ĉe [[Fulda]], proksime al Fritzlar. En 745 Bonifacio estigis sian ĉefepiskopan bazon ĉe [[Majenco]].

 

[[Dosiero:Sint-Bonifatiuscrypte Fulda.jpg|thumb|right|Kripto de Sankta Bonifacio, Fulda]]

Tamen Frisio restis pagana. En 754 Bonifacio reiris tien kun malgranda grupo de anglosaksaj pastroj, kaj baptis multajn. Ĉe [[Dokkum]] li aranĝis konfirmacian riton la 5-an de junio, sed, anstataŭ konvertitoj, alvenis armataj paganoj, kiuj koleris pro la detruo de siaj sanktejoj kaj mortigis Bonifacion kaj liajn kunulojn. Post iom da tempo li entombiĝis en la abatejo de Fulda.

 

{{DEFAULTSORT:Bonifacio, Sankta}}

[[Kategorio:Anglosaksoj]]

[[Kategorio:Sanktuloj]]

[[pt:São Bonifácio]]

[[ro:Bonifacius]]

[[sc:Bonifatziu]]

[[sv:Bonifatius (helgon)]]