Matematika logiko: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
TXiKiBoT (diskuto | kontribuoj)
e roboto aldono de: lt:Matematinė logika
Maksim-bot (diskuto | kontribuoj)
"evoluiĝis" -> "evoluis"
Linio 7:
''Matematika logiko'' estis la nomo donita per [[Giuseppe Peano]] al tio, kio estas ankaŭ konata kiel simbola logiko. En ĝia esenco ĝi estas ankoraŭ la logiko de [[Aristotelo]], sed de la vidpunkto de notacio ĝi estas skribata kiel branĉo de [[abstrakta algebro]].
 
Provoj trakti la operaciojn de formala logiko en simbola aŭ algebra maniero estis faritaj per iuj de la plej filozofiaj matematikistoj, kiel [[Gottfried Wilhelm Leibniz]] kaj _Lambert_; sed iliaj verkoj restis malmulte konataj kaj izolitaj. Estis [[George Boole]] kaj sekve Aŭgusto _De_ _Morgan_, kiuj meze de la deknaŭa jarcento prezentis sisteman matematikan (kompreneble ne-kvantecan) manieron por trakti logikon. La tradicia doktrino de Aristotelo pri logiko estis reformita kaj kompletita; kaj el ĝi evoluiĝisevoluis adekvata instrumento por esplori la [[Fundamentojn de matematiko|fundamentajn konceptojn de matematiko]]. Estus trompe diri, ke ĉiuj fundamentaj polemikoj, kiuj estis vivaj en la jaroj 1900–1925, jam decidiĝis; sed [[filozofio de matematiko]] estis multe pliklarigita per la "nova" logiko.
 
Dum la tradicia evoluo de logiko (vidu [[liston de temoj en logiko]]) metis pezan emfazon sur ''formoj de argumentoj'', la tendenco de aktuala matematika logiko povus resumiĝi kiel ''la kombina studo de enhavo''. Ĉi tiu pritraktas kaj la ''sintaksan'' (ekzemple, sendi linion de [[formala lingvo]] al [[Tradukilo|tradukila]] programo por skribi ĝin kiel vico de komputil-instrukcioj), kaj la ''semantikan'' (konstrui specifajn modelojn aŭ tutajn arojn de ili, en [[modela teorio]]).