Esperanto-movado en Usono: Malsamoj inter versioj

Post la milito[[unua mondmilito]] la afero komencis antaŭeniri malrapide. En 1929 J. J. SassmuthSÜSSMUTH fariĝis sekr.sekretario de [[EANA]] kaj danke, ĉefe al liaj nelacigeblaj penoj, la intereso pri EEsperanto reviviĝis. Oni fondis novajn grupojn kaj ĝenerala intereso ree montriĝis pri la afero. En 1932 20 grupoj estas oficiale filiiĝintaj al la nacia asocio, kiu posedas 644 rekte aliĝintajn membrojn, krom multaj aliaj anoj de la filiaj kluboj. Neniu statistiko ekzistas por montri la nombron de la membroj de filiaj kluboj. Ekzistas ankaŭ ĉirkaŭ 40 aliaj grupoj ne oficiale filiiĝintaj al EANA, kvankam en harmoniaj rilatoj kun ĝi, krom diversaj neorganizitaj klasoj kaj rondoj. La asocio eldonas gazeton kaj jarlibron, vendas kaj eldonas librojn, kaj kondukas viglan propagandon. Sub ĝiaj aŭspicioj kunvenis landaj korgresojkongresoj seninterrompe de 1908. Prez.Prezidanto estas [[Henry W.William HetzelHETZEL]] de Phitadelphia[[Philadelphia]] (de 1926); sekr.sekretario J. J. Süssmuth de [[Fort Lee]] ([[New Jersey]]). La asocio reprezentasreprezentis la E-istojnEsperantistojn de Usono kaj Kanado kune.