Sonorilo: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Zuazua (diskuto | kontribuoj) |
NicoRay (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 64:
La plej granda sonorilo, sur kiu oni sonoras per disbalanciĝo, ne troviĝas en Eŭropo, sed en Japanio, nome proksime de urbo [[Gotenba]] sur insulo [[Honŝuo]]. Ĝi pezas pli ol 36 tunojn kaj produktis ĝin en la jaro 2006 nederlanda sonorilfabriko [[Royal Eijsbouts]] en [[Asteno]] kun kontribuo de ĉeĥa sonorilproduktisto [[Petr Manoušek]].
Ĝis tiu tempo la plej granda sonorilo de tiu ĉi tipo estis sonorilo ''[[Pummerin]]'' el [[preĝejo de
Inter pluaj grandaj kaj konataj apartenas [[Parizo|pariza]] ''[[Savoyarde]]'', [[Londono|londona]] ''[[Big Ben]]'' aŭ [[Krakovo|krakova]] ''[[Sonorilo Sigismondo (Krakovo)|Sigismondo]]''. Eble entute la plej konata monda sonorilturo troviĝas en itala urbo [[Pizo (Italio)|Pizo]], ĝenerale konata sub nomo [[Oblikva turo de Pizo]].<ref>Laŭ WILLIAMS, E. The Bells of Russia. New Jersey : Princeton University Press, 1985. p. 183-185</ref>
| |||