Elizabeto de Hungario: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
ArthurBot (diskuto | kontribuoj)
e roboto aldono de: ro:Elisabeta de Thuringia
Xqbot (diskuto | kontribuoj)
e roboto modifo de: ro:Elisabeta de Turingia; cosmetic changes
Linio 1:
[[ImageDosiero:Cholerabrunnen Dresden 5.jpg|thumb]]
'''Sankta Elizabeto''' de Hungario aŭ Elizabeto de [[Turingio]] (n. en [[1207]], [[Sárospatak]] aŭ [[Bratislavo]] – m. [[17-an de novembro]] [[1231]], [[Marburg|Marburgo]]o, Turingio) estis hungara reĝidino de la [[dinastio]] [[Arpado]], kiu pro amŝato al la malriĉuloj rezignis pri siaj posedaĵoj kaj tiel iĝis ekzemplo por la kristana indulgo. Oni sanktigis ŝin en [[1235]].
 
Ŝia patro estis la hungara reĝo [[Andreo la 2-a (Hungario)|Andreo la 2-a]], kiu fianĉinigis ŝin jam infanaĝe kun [[Ludoviko la 4-a (Turingio)|Ludoviko la 4-a]] de [[Turingio]], filo de la turingia markizo Hermann, tiel ŝi plenkreskis en la kortego de Turingio. Post morto de la markizo Hermann en 1217, ŝi geedziĝis kun ties pli juna frato Ludoviko en 1221, kiu tiam sekvis sian patron sur la trono. Ŝi amis sian edzon kio estis surpriza en epoko de la interes-geedziĝoj. Ŝi ofte promenis Ludovikon por longaj vojoj, ofte eĉ kuraĝi manĝi kun li ĉe komuna tablo. Kiam ŝia edzo revenis el vojaĝo, ŝi publike kisis lin "kun koro kaj buŝo, milfoje". Tiu bildo ne kongruis kun atendita bildo, konduto de tiutempaj virinoj, edzinoj.
Linio 10:
Indigniĝon kaŭzis ankaŭ la praktika kristanismo de Elizabeto. Ŝi vendis siajn juvelaĵojn kaj aĉetis laborilojn (ekz. [[serpo]]jn), nutraĵojn, flegis malsanulojn, kiujn aliaj eĉ proksimiĝi ne kuraĝis (estas dokumentita, ke ŝi kisis [[puso|pusajn]] [[absceso]]jn de [[lepro|lepruloj]]. La flegado de malsanuloj estis tasko de la viroj en la 13-a jarcento, tiel tio estis ankaŭ kontraŭ la konvencioj.
 
== Trivialaĵoj ==
[[ImageDosiero:Deutsche Bundespost - Bedeutende Deutsche - Elisabeth von Thueringen - 7 Pfennig.jpg|thumb|right|Elizabeto de Hungario]]
Plej konata figurigo de Elizabeto estas la miraklo, kiam ŝi renkontis sian patron. Tiam ŝi kunportis panojn al la malriĉuloj, la panoj mirakle ŝanĝiĝis al rozoj. Tiu miraklo konvinkis la patron pri snakteco de klopodoj de Elizabeto.
 
Ŝi rifuzis la pentraĵojn, la ornamajn relikvujojn, tial [[Marteno Lutero]] laŭdis ŝin 300 jarojn poste.
Linio 46:
[[pl:Elżbieta z Turyngii]]
[[pt:Santa Isabel da Hungria]]
[[ro:Elisabeta de ThuringiaTuringia]]
[[ru:Елизавета Венгерская]]
[[sk:Svätá Alžbeta Uhorská]]