Postmorto: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e korektetoj, markoj de eraroj de mi ne korekteblaj pro nekompreno
Linio 9:
[[materialismo|Materialistoj]] kredas, ke postmorto estas la fino de ekzistado, kaj diras, ke se estas nenio postmorte, oni ne timu la morton. Male, oni devas timi postmorton kaj perdas la liberecon, kiam oni devas obei religiajn regulojn.
 
[[Panteismo]], kaj kelkaj pli intelektaj skoloj de [[Budhismo]] kaj eĉ de [[Hinduismo]], akceptas ian inteligentan precipon ekster la materio, kaj kredas, ke homa animo estos {{lingvaĵo|ensorbiĝata}} en la Universan Tuton post la morto. Laŭ ĉi tiu doktrino, ĉiu homo, kiam li naskiĝas, asimilas parton de tiu principo, kiu fariĝas ties animo kaj donas al tiu vivon, inteligenton kaj senton. Post la morto, tiu animo revenas al la komuna fokuso kaj perdiĝas en la senfino, kiel guto da akvo en oceano.
 
Nekontesteble, ĉi tiu doktrino diferencas de materialismo, ĉar ĝi akceptas ion, dum materialismo akceptas nenion. Sed la konsekvencoj estas ĝuste samaj al individuo. Al la homo estas same esti dronita en nenio aŭ en komuna ujego; {{lingvaĵo|eksterminite}} aŭ perdite sian individuecon estas tiel same, kvazaŭ ne ekzisto, ĉar la sociaj interrilatoj nepre rompiĝas kaj por ĉiam la persona memo malaperas.
 
==Kredo alje esto==
 
Plej partoPlejparto de religioj akceptas la konservadon de memo post la morto. Al tiuj skoloj restas du eblecoj: la feliĉo aŭ la malfeliĉo post la morto.
 
Ekscepte al pli ortodoksa [[kalvino|kalvinismo]], la religioj diras ke la sorto de ĉiu animo post la morto dependas de personaj kvalitoj. Laŭ tiotiu principo, la animoj devas respondi por siaj agoj, kaj ricevi feliĉon aŭ malfeliĉon post la morto. Laŭ la religio, tiuj agoj eble estas nur moralaj, aŭ inkluzive obeon al [[rito]]jn kaj cerimonioj dum la vivo, ekzemple, fundamentalismajfundamentismaj kristanoj kredas ke homo bezonas nepre ricevi [[bapto]]n por esti feliĉa post la morto.
 
Ne ĉiuj religioj akceptas la principon de feliĉo aŭ malfeliĉo de la animo post la morto. Ekzemple, [[adventismo]] kaj [[Jehovismo]] diras ke la bonaj homoj estos feliĉaj, sed malbonaj homoj simple malaperos, sekve, ne estos puno al malbonaj agoj. Al klasika [[paganismo]], ĉiuj estus iom malfeliĉaj post la morto, la bonaj homoj ne ricevus punon, sed ankaŭ ne ricevus premion en [[infero]] kaj eĉ sojfussoifus kaj malsatus se parencoj ne plu oferus manĝaĝojn al ili.
 
Ĉiuj skoloj kiuj akceptas la principon de feliĉo aŭ malfeliĉo de la animo post la morto, aŭ alivorte, la estontajn punojn kaj ĝuojn, esence diferencas en la naturo de tiuj punoj kaj ĝuoj, precipe per la kondiĉoj de okazigantaj unujn kaj aliajn.