Nicolae Ceaușescu: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Xqbot (diskuto | kontribuoj)
e roboto modifo de: de:Nicolae Ceaușescu
Neniu resumo de redakto
Linio 42:
En la jaro [[1944]], mallongtempe antaŭ tio, antaŭ ol [[Ruĝa Armeo]] eniris [[Rumanio]]n, Ceauşescu fuĝis el la karcero. En la jaroj [[1944]] – [[1945]] li estis sekretario de Asocio de Komunisma Junularo kaj en la jaro [[1945]] li fariĝis kandidato de centra komitato de la komunisma partio. Post la jaro [[1947]], kiam en la lando estis enpraktikigita komunisma reĝimo, li estis en funkcio de ministro de [[agrikulturo]] ([[1948]] – [[1950]]) kaj vicministro de nacia defendo ([[1950]] – [[1954]]) kun rango de [[generalmajoro]]. Post tio, kiam lia instruisto Gheorghiu-Dej fariĝis la unua sekretario de la partio (en la jaro [[1955]]), li antaŭenpaŝis je dua ŝtupo en la partia hierarkio kiel ano de la politburoo kaj ĉefo de la sekretariejo. Post la morto de Gheorghiu-Dej en la jaro [[1965]] li enfruntiĝis en la partio anstataŭ li kaj du jarojn post tio li estis elektita kiel kapo de la ŝtato.
 
Kiel prezidanto de ŝtata konsilantaro – ekde la jaro [[1974]] prezidento – de [[Rumana Socialisma Respubliko Rumanio]] li tenis rigidan komunisman kurson. Malgraŭe li retenis grandan sendependecon de [[Sovetunio]]. En la jaro [[1968]] li fakte retiriĝis el [[Varsovia Kontrakto]], post tio, kiam li rifuzis invadon de [[Ĉeĥoslovakio]], kaj en la jaro [[1979]] li dure kondamnis la sovetan invadon de [[Afganistano]].
 
Sed la sendependa eksterlanda politiko ne signifis, ke Ceauşescu ekzemple nur malproksime koketis en interlanda politika tereno kun la ideo de [[demokratio]]. Lia reĝimo apartenis al la plej duraj inter la eŭropaj komunismaj reĝimoj. Li apogis sin precipe jesur timata sekreta polico, kiu kontrolis la informrimedojn kaj en nasko ĝi persekutis eĉ la plej malgrandan indikon de opoziciaj klopodoj. En la 70-aj jaroj Ceauşescu komencis programon de troa industriigo (en tio li estis simila al [[Iosif Stalin|Stalin]] en la 30-a jaroj), pro kiu la lando pagis per grandega ŝuldiĝo. Por repagi la bonhavaĵojn, Ceauşescu komencis grandanime eksporti agrikulturan produktaron, malgraŭ tio ke lia propra nacio suferis pro manko de nutraĵoj, movigsubstancojfueloj kaj aliaj produktoj. Dum [[Rumanio]] falis en malriĉecon kaj malhavon, la diktatoro kaj lia edzino kulturis la propran kulton de personeco. Ceauşescu senhonte preferigis siajn parencojn kaj li certigis al la propra edzino kaj ankaŭ al ceteraj familianoj influhavajn kaj profitdonajn postenojn.
 
La reĝimo krimis unu maljustaĵon post la alia (interalie estis komencita kampanjo por likvido de miloj da vilaĝoj, kies agrikultura loĝantaro estis translokita en stalinajn loĝdomarojn) kaj en la lando fortiĝis spite al la bruta reprezalio rezisto. La [[17-a de decembro|17-an de decembro]] de [[1989]] la sekreta polico komencis laŭ ordono de Ceauşescu pafadon en demonstrantojndemonstraciantojn en urbo [[Timişoara]]. La demonstrantojdemonstraciantoj ĉĉi-ifojefoje ne lasis sin timigi kaj la protestoj disvastiĝis eĉ en [[Bukareŝto]]n, la ĉefurbon de [[Rumanio]]. La [[22-a de decembro|22-an de decembro]] eksplodis amasaj dizertadoj de armeaj taĉmentoj, kiuj aliĝadis en la flankon de la opozicio. Ceauşescu kun la edzino Elena provis fuĝi el la ĉefurbo en [[helikoptero]], sed ili estis kaptitaj kaj post rapida juĝo antaŭ armea tribunalo ili estis pafmortigitaj. Tio okazis la [[25-a de decembro|25-an de decembro]] de [[1989]].
<gallery>
Dosiero:Gheorghiu-Dej, Ceausescu & delegates in Feb 1948.jpg|<!-- thumb|left|180px|_Ceauşescu_ ((maldekstre, restita)), kun lia (antaŭulo, antaŭanto) [[_Gheorghe_ _Gheorghiu_-Dej|_Gheorghiu_-Dej]] -->