Ĉambro de lordoj: Malsamoj inter versioj

Nuntempe, la supera ĉambro konsistas el nomumitaj pajroj, episkopoj de la [[Eklezio de Anglio]], kaj heridintajheredintaj nobeloj. El ĉirkaŭ 740 membroj, estas nur 26 episkopoj kaj 92 heridintulojheredintuloj en la ĉambro.

Antaŭ 1999, ĉiuj nobeloj rajtas ĉeesti kaj voĉdoni pri leĝojnleĝoj en la supera ĉambro. Ekde tiam, kiam leĝiĝis la ''House of Lords Act 1999'' (Leĝo pri Ĉambro de lordoj), nur 92 nobeloj, elektitaj de iliaj egaluloj, rajtas daŭri tion. Oni proponadis forigi ĉi tiuj heridintulojheredintuloj per sekvanta reformo.

La angla parlamento originas de la ''Witan'' koncilioj de la 11-a jarcento, kiukiuj enhavis religiajn estrojn, potenculojn kaj reĝajn ministrojn. Saksaj reĝoj konsultis tiujn konciliojn. Ekde la 13-a jarcento, senditoj de grafujoj, urboj kaj municipoj ĉeestis la konsiliojn. Ekde la 14-a jarcento ekaperis du "ĉambrojnĉambroj" - unu enhavis senditojn kaj eknomiĝis la [[House of Commons (Britio)|''Commons'']] (Komunumuloj); la alia enhavis religiajn estrojn (''Lords spiritual'', aŭ Lordoj spiritaj) kaj potenculojn (''Lords temporal'', aŭ Lordoj tempecaj), kaj eknomiĝis la ''Upper House'' (Supera ĉambro). La du ĉambroj unue amasigisamasiĝis en la halo Westminster en 1320.

Lordoj tempecaj estis preskaŭ tute viraj heridintulojheredintuloj. Lordoj spiritaj konsistis el episkopoj, abatoj kaj prioroj. Post la monaĥeja subpremito de [[Henriko la 8-a (Anglio)]] en 1539, nur restis episkopojnepiskopoj. En 1642, dum la interna milito, episkopoj estis tute forigitaj, kaj la tuta ĉambro ĉesis ekzisti en 1649. Tamen, ĝi estis rekreita en 1660, kaj episkopoj revenis en 1661 per la ''Clergy Act 1661'' (Leĝo pri klerikaro). Leĝoj komencis plu restrikti la kvanton da episkopoj en la ĉambro, ekde la ''Bishopric of Manchester Act 1847'' (Leĝoj pri episkopeco de Manĉestro).

Per la ''Acts of Union'' (Leĝoj pri unuiĝo) de Skotlando en 1707 kaj Irlando en 1800, nobeloj de tiuj landoj rajtis elekti senditojsenditojn kiukiuj rajtos membri la superan ĉambron. Irlandaj nobeloj ne plu membris en la ĉambro post 1922, kiam Irlando plejparte gajnis ĝian memstariĝon.

En 1958, la ''Life Peerages Act'' (Leĝo pri vivtempa pajreco) permisis kreadon de vivtempaj nobeloj, viroj kaj virinoj, kiuj rajtos sidi kaj voĉdoni en la supera ĉambro sed ne havos rajton heridigi siajn titolojn. BaronessBaronino Wootton estis la unua virina pajro. En 1963, la ''Peerages Act'' (Leĝo pri pajreco) permesis al virinaj nobeloj, kaj ĉiuj skotlandaj nobeloj, membri en la ĉambro. Ankaŭ tiu leĝo permesis al heredintaj nobeloj forigi ilian nobelecon: tion faris [[Tony Benn]] ĉar li volis kandidati por la [[House of Commons (Britio)|Ĉambro de komunumuloj]].