|
En 1299 Johano konstruis preĝejon ĉe Kanbalik kaj en 1305 dua kontraŭ la imperia palaco, kune kun atelieroj kaj loĝejoj por ducent personoj. Li iom post iom aĉetis de paganaj gepatroj proksimume cent kaj kvindek knabojn, de sep ĝis dek-unu jaroj aĝaj, instrukciis ilin en la latina kaj la greka, skribis psalmojn kaj himnojn por ili kaj tiam trejnis ilin por servi la meson kaj kanti en la koruso. En la sama tempo kiun li alkutimigis al la gepatra lingvo, predikis en ĝi, kaj tradukis en la ĉinan la Novan Testamenton kaj la Psalmaron. Inter la ses mil konvertitoj de Johano de Montekorvino estis nestoria Ongut princo nomita Georgo, menciita de Marko Polo en sia libro.
GiovanniJohano skribis leterojn de la 8-a de januaro 1305 kaj 13-an de februaronfebruaro 1306, priskribante la progreson de la romia misio en Ekstrema Oriento, malgraŭ Nestorian-nestoria opozicio; aludante al la romia Katolikakatolika komunumo kiun li fondis en Hindio, kaj al apelacioresponde li ricevis la permeson prediki enekde "Etiopio" kaj traktanta transtere kaj transpafmaritinerojn ĝis " Katajo," de la Nigra Maro kajal la Persa Golfo respektive.
Post kiam li laboris solesola dum dek unu jaroj, la germana franciskanafranciskano Arnold of Cologne (ArnoldArnoldo de Kolonjo) estis sendita al li (1304 aŭ 1303) kiel sia unua kolego. En de 1307 Klemento la 5-a, tre kontenta kun la sukceso de la misiisto, sendis sep franciskanajn episkopojn kiuj estis komisiitaj por konsekri al Johano de MontecorvinoMontekorvino ĉefepiskopon de Pekino kaj sumusarkiepiskopus " ĉefan ĉefepiskopon"arkiepiskopon de ĉiuj tiuj landoj; ili estis sin por esti liaj sufragan episkopoj. Nur tri el tiuj senditoj alvenis sekure: Gerardus, Peregrinus kaj Andreo de Peruĝo (1308). Ili konsekris Johanon en 1308 kaj sukcedis unu la alian en la episkopa vidasseĝo de Zaiton, establita fare de MontecorvinoMontekorvino. En 1312 tri pliaj Franciscansfranciskanoj estis senditaj de Romo ĝis agol kielkiuj sufraganoj,minimume de kiŭ oni minimumeunu atingis Orientazion.
Dum la venontaj 20 jaroj la ĉinĉina-mongola misio daŭre prosperis sub sialia gvidado. Franciskana tradicio diras ke proksimume 1310en Monte1310 CorvinoMontekorvino transformiskristanigis la novan GreatGrandan KhanĤano de la Mongola Imperio, ankaŭ nomitanomata KhaishanĤaishan Kuluk (Li ankaŭ estis la tria imperiestro de la Juan-dinastio; 1307-1311) estas pridisputata. Lia misio nedisputeble venkis en rimarkindaj sukcesojsukcesis en Norda kaj Orienta Ĉinio. Krom tri misistaciojmisiejoj en Pekino, li establis tianalian proksime de la nuna Amoi haveno, kontraŭ Formosoĉe insulo Formozo ([[Tajvano]]).
Johano de Montecorvino tradukis la Novan testamentonTestamenton en Uyghurla [[ujgura]]n kaj disponigis kopiojn de la Psalmo, la Breviero kaj liturgiaj himnoj por la Öngüt. Li estis instrumenta en instrui al knaboj la Latinan kanton, verŝajne por koruso en la liturgio kaj kun la espero ke kelkaj el ili eble konvenos pastroj.
Kiam Johano de MontecorvinoMontekorvino mortis koncerne ADen 1328, pagana konkuris kun kristano en honorado de li kiel sanktulo (uncanonized). Li estis certe la nura efika eŭropa episkopo en mezepoka Pekino. Eĉ post lia morto, la misio en Ĉinio eltenis dum la venontaj kvardek jaroj.
Ses jarcentojjarcentojn poste, MontecorvinoMontekorvino funkciis kiel la inspiro por alia franciskano, la Honorinda Gabriele Allegra por iri al Ĉinio kaj kompletigi la unuan tradukon de la Katolikakatolika Biblio en la ĉina lingvoĉinan en la jaro 1968 ▼Ambasado al la franca Pope Benedict XII en Avignon estis sendita fare de Toghun Temür, al la lasta mongola imperiestro en Ĉinio ( Juan-dinastio), en 1336. La ambasado estis kondukita fare de Ĝenovano en la servo de la mongola imperiestro, Andrea di Nascio, kaj akompanita fare de alia Ĝenovano, Andalò=di Savignone. [2 ] Tiuj leteroj de la mongola reganto reprezentis tion kiun ili estis ok jaroj (ekde la morto de Monte Corvino) sen spirita gvidisto, kaj serioze deziris tian. La papo respondis al la leteroj, kaj nomumis kvar eclesiastics kiel liaj stipendioj al la tribunalo de la ĥano. En 1338, totalo de 50 eclesiastics estis sendita fare de la papo al Pekino, inter ili John of Marignolli (Johano de Marignolli). En 1353 John revenis al Avignon, kaj faris leteron de la granda ĥano ĝis Pope Innocent VI. Baldaŭ, la ĉina rozo supren kaj elpelis la Mongolojn de Ĉinio tamen, tiel lanĉante la Dinastio Ming (1368). Antaŭ 1369 ĉiuj Kristanoj, ĉu katoliko aŭ syro-orientulo, estis forpelita fare de la Dinastio Ming.
[[Kategorio:franciskanoj]]
▲Ses jarcentoj poste, Montecorvino funkciis kiel la inspiro por alia franciskano, la Honorinda Gabriele Allegra por iri al Ĉinio kaj kompletigi la unuan tradukon de la Katolika Biblio en la ĉina lingvo en 1968
|
