Johann Friedrich Reichardt: Malsamoj inter versioj

La bieno „Kästnersches Kossätengut“ je Giebichenstein, kiun li akiris, fariĝis „gastejo de la romantismo“. Plua vojaĝo al Parizo (1803) grave dampis lian fervoron por la francoj kaj ilia politiko: Reichardt fariĝis kontraŭulo de [[Napoléon Bonaparte|Napoléon]]. Kiam kvar jarojn poste francaj trupoj elrabis lian bienon, li fuĝis al [[Dancigo]] kaj fariĝis patrioto kaj liberecobatalanto. La frato de Napoléon [[Jérôme Bonaparte|Jérôme]] en [[Kassel]] nomis en 1807 la malriĉiĝintan reveninton teatrodirektoro. Ĉi tiu interludo daŭris nur proksimume naŭ monatojn. Novembron de 1809 li serĉis sukceson en [[Vieno]]. Travivi la muzikojn de [[Joseph Haydn|Haydn]], [[Wolfgang Amadeus Mozart|Mozart]] kaj [[Ludwig van Beethoven|Beethoven]] faris lin akceptema por la [[Viena klasikismo]]. Li baldaŭ tamen retiriĝis al Giebichenstein, kie li solece mortis la 27-an de junio 1814 sekve de stomakosufero. Lia tombo troviĝas sur la korto de la preĝejo [[St. Bartholomäus (Halle)|St. Bartholomäus]] en Halle.

 

 

La unua filo, Wilhelm (1777–1782), frue mortis. Lia filino [[Luise Reichardt]] (* 11-an de aprilo 1779 en Berlino, † 17-an de novembro 1826 en Hamburgo) ankaŭ konatiĝis per [[Lido|lidkomponaĵoj]].

 

== Verkaro ==