Toro (mitologio): Malsamoj inter versioj

Lia armilo estas la forĵetebla [[militmartelo]], nomata [[Mjolnir]], el kiuj la nordianoj faris replikaĵojn en miniaturo kiel amuleto kiuj poste iĝis defiaj simboloj de la paganaj nordianoj dum la [[ĝermana kristanismo|kristanigo de Skandinavio]].<ref name=Turville>''Myth and Religion of the North: The Religion of Ancient Scandinavia|'', Gabriel Turville-Petre, Greenwood Press, 1975, 340 p, ISBN 978-0837174204</ref>

[[Sankta Bonifaco|Bonifaco]] venis al la regiono kun la celo kristanigi la nordĝermanajn tribojn, uzante kiel bazon la fortikigitan kampadejon de la [[frankoj|frankoj]] de Büraburg en la kontraŭa flanko de la rivero Eder. Li dehakis la kverkon kultita de la lokanoj por konvinki ilin pri la supereco de la kristana dio super Toro kaj tiel konvinki ilin por la baptado kaj kristaniĝo. Bonifaco uzis la lignon de la kverko por konstrui kapelon en Fritzlar, fondante monaĥejon de [[benediktanoj]] kaj tiel establante la unuan diocezon ekster la limoj de la antikva [[Romia Imperio]].<ref> http://www.newadvent.org/cathen/02656a.htm | St. Boniface </ref>

La replikaĵoj de la Mjolnir estis vaste popularaj en Skandinavio kaj estis uzitaj en [[bloto]]j kaj aliaj sanktaj ceremonioj kiel la geedziĝoj. Multaj el tiuj replikoj ankaŭ troviĝas en la tomboj kaj ili havis ŝnuron por povi uzi ilin kiel pendaĵon ĉe la kolo. Ili estis malkovritaj precipe en la areoj kun forta kristana tradicio inkluzive de la sudo de Norvegio, la sudoriento de Svedio, kaj en Danio.<ref>Myth and Religion of the North: The Religion of Ancient Scandinavia|<name=Turville/ref>Fine de la 10-a jarcento, ĉi tiuj replikoj aperas kun pli sama formo en la dizajno de la Mjolnir kompare kun la antaŭaj jarcentoj, kio sugestas ke ĝi estis uzata kiel akcesoraĵo defie al la kristana [[kruco]].