Entombigo: Malsamoj inter versioj

Entombigo povas esti simpla aŭ multobla. En simpla entombigo, oni metas la kadavrokadavron en la tombon kaj ne plu eliras ĝin (ekcepte por hazardaj kialoj). En multobla entombigo, oni metas la kadavron en unuavican tombon celante repreni ties ostojn post la putrigo de [[karno]]. Post la eltombigo, la ostoj estas metitaj en definitivan tombon (nomata ostejo). Ĝenerale, la entombigo estas kunigita de religiaj [[rito]]j. En kazo de multobla entombigo, foje nur uneunu el ili estas solena. La dua entombigo, ĝenerale, reprezentas la agnoskon de la socian morton de homo. Post la dua entombigo, tre ofte, oni ne parolos plu pri la morto kaj aliaj homoj povos okupi ties sociajn funkciojn.

Je la brazilaj indiĝenoj Txucarramãe /ĉu-kar-ha''''majn'''/, la [[karno]]n estas manĝita de parencaro kaj nur la ostoj estas entombita. La brazilaj indiĝenoj Bororo /bo'''ro'''ro/ rapide entombigas la kadavron en malfunda tombo kaj kovras ĝin per maldika tavolo (10-15 cm) kaj ĉiuj tagoj la virinoj de ties parencaro akvumas la teron por ke la karno putriĝisputriĝos rapide. Fine, kiam la karno estas putra, la virinoj reprenis la kadavron kaj skrapas la ostojn per tranĉiloj. Finfine, okazas la dua entombigo.

La indiĝenaj popoloj de Xingu /ŝin'''gu'''/ faras grandan feston por dua entombigo nomata Quarup /kŭarup/. En ĝi, oni adiaŭas la mortojn kaj petas al iliaj spiritoj foriri la socian vivon. La mortoj estas reprezentataj de trunkoj ornamitaj, oni oferas manĝaĝon al ili, dancas al ili, disputas kuradojn kaj, la plej grava, la ĉampionoj de vilaĝoj luktas "huka-huka" omaĝe al ili. La festo estas tiam grava kaj interesa kekaj foje multaj brazilaj aŭtoritatuloj partoprenas de ĝi kaj foje la televido montras ĝin, ĉefe kiam famaj milituloj ludos huka-huka, aŭ granda estro estos omaĝita.