Vlad la 3-a Drakulo: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RedBot (diskuto | kontribuoj) e r2.5.2) (robota modifo de: no:Vlad Țepeș |
Romanian diacritic signs; link |
||
Linio 5:
En [[1447]] liaj patro kaj pli aĝa frato, [[Mircea la 2-a]], estis murditaj.
Lia unua regado – de [[oktobro]] ĝis [[novembro]] [[1448]] – estis mallonga; neapogite, li rezignis pri la trono. Dum la sekvaj ok jaroj li lernis la militmetion kune kun siaj kuzoj [[Stefano la 3-a (Moldavio)|Stefano la Granda]] kaj [[Matiaso la 1-a Korvino]].
En [[aŭgusto]] [[1456]] li venkis [[Ladislao la 1-a|Ladislaon la 1-an]] kaj kruele punis lin pro la murdo de siaj patro kaj pli aĝa frato. Li iĝis reganto de [[Valaĥio]].
Linio 13:
[[Mehmet la 2-a]] transpasis [[Danubo]]n en [[majo]] de [[1462]] kun la plej nombra armeo tiutempa (150000). Drakulo komencis ĉikanmiliton, kies kulmino estis fama noktatako. La grandega otomana armeo atingis la urbeton [[Târgoviște]], kie ĝi estis bonvenigata de la bildo de la palisarego; terurita, malsatigita, elmetita al surprizaj atakoj, ĝi retretis. Drakulo foriris al [[Transilvanio]] por akiri helpon. Sed, anstataŭ helpi lin, [[Matiaso la 1-a Korvino]] enkancerigis lin, influite de la saksaj negocistoj, kaj ankaŭ pro aliaj motivoj.
En novembro [[1476]] li regajnis la tronon, helpate de tiuj kiuj en 1462 turnis al li la dorson – Matiaso Korvino kaj [[Stefano la
Lia famego ŝuldiĝas al la multaj anekdotoj, cirkulantaj jam liatempe, plejparto el ili malestimigaj. Per ili li fariĝis unu el la plej konataj figuroj de la malfrua [[mezepoko]].
| |||