La reĝo Karlo la 1-a estis promesinta al la Kortego de Kastilio ne doni publikajn postenojn al eksterlandanoj nek dediĉi monon de [[Kastilio]] <!--aal otrosaliaj territoriosteritorioj. ConsigueLi akiris 400.000 [[Ducado (moneda)Dukato|ducadosdukatojn]] quekiujn seli llevakunportis aal [[Fráncfort del Meno|FráncfortFrankfurto]] graciasdanke al votovoĉdono de delegadosdelegitoj aal loskiuj quela lasurboj ciudadesestis semalpermesintaj lo habían prohibidotion, ykaj dejalasis comokiel regenteregento delde reino ala unregno extranjeroeksterlandanon, [[nome Adriano de Utrecht]]Utreĥto (futurofutura PapaPapo [[Adriano VIla 6-a]]. JuntoKrome alestis golpeokazinta de[[puĉo]] Estadokian dadoli alkronigis sin reĝon coronarseeĉ reykiam cuandoankoraŭ sulia madrepatrino [[Juana IJohana de CastillaKastilio]] eraestis Reinareĝino Propietarialaŭleĝa kaj posedanta, prendekaj la mecha enkastiliaj lasurboj ciudadessentis castellanassin traicionadasperfiditaj.
Dum apenaŭ du monatoj, Karlo la 1-a estis perdinta perforte la respekton kiun la regento, nome la [[Francisco Jiménez de Cisneros|kardenalo Cisneros]], estis akirinta por li. Por la civitanoj tiuj estis provoko kaj la etoso varmiĝis, ĉar la populacio sentis sin trompita tiom de siaj propraj lokaj reprezentantoj kaj de sia reĝo. Post tri jaroj de regado, la aferoj ne solviĝis, kaj la monarko ŝajnis pli priokupita pro sia nova granda imperio ol pro la problemoj de Kastilio.
En apenas dos meses, Carlos I había perdido por las malas el respeto que el regente, el [[Cardenal Cisneros]], había mantenido para él. Para los ciudadanos esto fue una provocación y el ambiente se calentó, ya que la población se sentía estafada tanto por sus representantes locales como por su rey. Después de tres años de reinado, las cosas no habían mejorado, y el monarca parecía más preocupado por su nuevo gran imperio que por los problemas de Castilla.-->
