'''Johann Heinrich Bisterfeld''' estis germana reformita eklezia verkisto: naskita en [[Nassau]], ? [[1605]] –kaj mortinta [[Gyulafehérvár]], la [[16-a de februaro]] [[1655]].
==Biografio==
LiBisterfeld lernis en [[Svislando]] kaj [[Anglujo]]. Li instruis en la universitato de [[Herborn]] en [[1628]]. Al invito de [[Gabrielo Bethlen]] en [[1630]] li venis al Gyulafehérvár kun sia bopatro [[Ludwig Philipp Piscator]] kaj [[Johann Heinrich Alsted]] por instrui filozofion kaj teologion. Estis lia lernanato ankaŭ [[János Apáczai Csere]]. Li estis sperta en la samtempaj natursciencoj, li faris ankaŭ eksperimentojn. Li instruis religian naturfilozofion. Li apogis la la puritaniisman kaj presbirariisman movadon. En [[Nagyenyed]] oni konservis ĝis [[1848]] lian diablpelantan libron. Dum la reganto de [[Transilvanujo]], [[Georgo Rákóczi la 1-a]] li estis konsilanto de la reganto, li faris la korespondadon eksterlandan de la kortego kaj li havis ankaŭ diplomacion rolon. La reganto donacis al li nobilan bienon en [[Tövis]]. Li lasis sian bibliotekon al kolegio de Gyulafehérvár.
==Verkoj==
*''Disputatio philosophica de concursu causae primae cum secundis'' (Albae Juliae, 1630);
