Maĵora-minora tonaleco: Malsamoj inter versioj

Enhavo forigita Enhavo aldonita
Nova paĝo: '''Maĵora-minora tonaliteco''' estas uzata kiel supra termino aŭ sinonimo por la tonaleco reganta en la eŭropaj muzikkulturoj. Ĝi baziĝas sur la uzo de maĵoraj kaj [[min...
(Neniu diferenco)

Kiel registrite je 06:46, 7 apr. 2012

Maĵora-minora tonaliteco estas uzata kiel supra termino aŭ sinonimo por la tonaleco reganta en la eŭropaj muzikkulturoj. Ĝi baziĝas sur la uzo de maĵoraj kaj minoraj gamoj. Temas pri hierarĥia sistemo, kiu rilatigas tonojn, akordojn kaj tonaloj sur tonalan centron (toniko).

Oni uzas la terminon, por klare indiki, ke oni pensas ĝuste pri tiu speco da tonaleco. La sistemo baziĝanta sur la preskaŭ nura uzado de maĵoro kaj minoro evoluis ekde proks. 1600[1] kaj anstataŭis la ĝis tiam regantajn aliajn modalojn.

Referencoj

  1. Reinhard Amon, Lexikon Harmonielehre, ISBN 3-900695-70-9, p. 165