Mohamedo: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 26:
 
== Korano ==
Mohamedo estis [[araboj|araba]] [[komercisto]] de [[Mekao]], kiu ĉiujare dum la monato [[Ramadano]] iris al [[kaverno]] en la [[monto Hira]] por preĝi, fasti kaj doni [[almozo]]jn. En la jaro [[610]] komencis al li ŝajni, ke la [[Anĝeloanĝelo]] [[sankta Gabrielo]] parolas al li. Unuafoje Mohamedo nur aŭdis [[sonorilo]]n, sed post tempo li povis aŭdi la vortojn de la [[anĝelo]] [[Gabrielo]]. Sankta Gabrielo daŭre parolis al Mohamedo ĝis lia morto kaj Mohamedo [[parkere|parkeris]] la diraĵojn. Post la morto de Mohamedo, liaj anoj skribis la diraĵojn (li mem ne povis tion fari estante analfabeto) kaj tiel estiĝis la [[Korano]].
 
Laŭ Islamo, Mohamedo estas la fina [[profeto]] de [[Dio]], posteulo de miloj da aliaj [[profeto]]j: [[Adamo]], [[Noa]], [[Abrahamo]], [[Moseo]], [[Jesuo Kristo]], ktp. La profetaĵoj antaŭ Mohamedo estis aranĝitaj en la [[Biblio]], sed estis difektitaj de homoj. La Korano, aliflanke, estas la sendifekta Vorto de Dio.
Linio 35:
La prediko de Mohamedo estis akceptita komence inter araboj, kaj urbaj, kaj [[beduenoj]]. Mohamedo kiel la fina profeto kaj fondinto de islamo nur montriĝis en jarcentoj postaj.
 
Sed spite de tia puriganta [[spirito]], Mohamedo ja retenis iom da la idolkulta praktiko de la araboj. Ekzemple, kvankam li forprenis la 360 [[idoloidolanismo|idolojn]]jn, kiuj staris ĉirkaŭ la [[Kaaba]], Mohamedo ne forigis la devon de pilgrimado al la Kaaba: kontraŭe, li faris la pilgrimadon devo religia de islamo.
 
Do, kiel Jesuo kaj [[Budho]], Mohamedo ne konstruis novan religion el nenio, sed konstruis sur la tradicia religio de sia lando kaj epoko, profundigante kaj purigante ĝin.