Armena naciismo: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 14:
 
== La rolo de la antikva historio ==
La [[armenoj]] estas la originaj loĝantoj de la plejparto de la [[Armena reĝlando|historia Armenio]], dum la turkoj ekloĝis en Anatolio nur post la konkeroj de la [[11-a jarcento]]. Male al la turkoj, la armenoj ankaŭ loĝas en la regiono ekde 15 jarcentoj antaŭ la turkoj. La indentigado kun la pasinta gloro de [[Urarto]] kaj ties prahistoriaj posteuloj estas uzataj por plifirmigi la indiĝenecon de la armenoj kaj kompenson pro la modernanuna situacio. Tiu ideo kune kun la monto [[Ararato]] konvertiĝis en potenca simbolo de la armena etneco, speciale inter la dua generacio de la [[armena diasporo]].<ref>[[Anne Elizabeth Redgate]], ''The Armenians'', Cambridge University Press, 1995, ISBN 978-0-521-48065-9, p. 276.</ref>
Kiel konsekvenco, la interpreto [[esencialismo|esenciismaj]] pri la etneco abundas en la armena historiografio kaj ĝi floris dum la [[Armena Soveta Socialisma Respubliko|soveta epoko]], kun ekzemploj kiel la verko de S. A. Sardarjan, ''Pervobytnoye obshchestvo v Amenii'' (1967) kiu krom "pluraj plagiatoj kaj eraroj" postulis ke ekzistas aparta [[armena raso]] indiĝena de la [[Armena Plataĵo]] kaj atribuas al ĝi la inventadon de la metalurgio (Kohl and Tsetskhladze 1995). En tiu literaturo oftas la priskriboj pri Urarto. Ekzistas pruvoj pri la praarmenaj elementoj en Urarto kaj ke la unuaj kulturaj heredantoj de Urarto estis la armenoj, sed laŭ tiu esenciisma vidpunkto, Urarto kaj Armenio estas la sama afero (Kohl and Tsetskhladze 1995).<ref>Philip L. Kohl and Gocha R. Tsetskhladze, 'Nationalism, politics, and the practice of archaeology in the Caucasus' en: Philip L. Kohl, Clare P. Fawcett (eds.), ''Nationalism, politics, and the practice of archaeology'', Cambridge University Press, 1995, ISBN 978-0-521-48065-9, [http://books.google.com/books?id=2GZ1mx397g4C&pg=PA157 p. 157] f.</ref>